Αναρτήσεις
Είναι ένα θέμα που είναι πάντα επίκαιρο, όποια βαθμίδα εκπαίδευσης και αν αφορά (είναι και τρεις οι καταραμένες).
Πάμε, λοιπόν, να το κοιτάξουμε λίγο:
Προεκλογικό "Μπαχαρικό" #2 - Μεταρρυθμίσεις Στο Εκπαιδευτικό Σύστημα
Φτάνει, κάθε 3.5 χρόνια, η προεκλογική περίοδος και κάθε κόμμα σκίζεται να ετοιμάσει ένα πρόγραμμα.
Στο πρόγραμμα αυτό, βεβαίως, εξαιρείται η τριτοβάθμια εκπαίδευση, εκτός εάν έχουν να προτείνουν κάτι το ριζοσπαστικό, πράγμα σπάνιο, μιας και την τριτοβάθμια εκπαίδευση, τόσα χρόνια μόνο από το κακό στο χειρότερο έχουν καταφέρει να την οδηγήσουν.
Έτσι, λοιπόν, και με την τριτοβάθμια έξω από το "μαγειρικό παιχνίδι" πιάνουν τα δημοτικά, τα γυμνάσια και τα λύκεια.
Το κακό είναι ότι, στην κατάσταση που βρίσκεται η Ελλάδα σήμερα, η πρωτοβάθμια και η δευτεροβάθμια είναι σε πολύ καλύτερη μοίρα από τα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ.
Και το χαρακτηρίζω ως κακό επειδή, κατά 70 με 80 τις εκατό, ότι πιάνει στο "χέρι" της η Ελληνική πολιτική, γίνεται στάχτη, ή καλύτερα να το πούμε <<ό,τι μαγειρεύει ο Έλληνας πολιτικός, μυρίζει ωραία, μέχρι να το κάψει εντελώς στον "φούρνο των μεταρρυθμίσεων">>.
Κάθε υπουργός παιδείας που περνάει, αφήνει και το στίγμα του στην εκπαίδευση. Από δέσμες σε πανελλαδικές των 16 μαθημάτων. Μετά 12. Μερικά χρόνια αργότερα τα 12 γίνανε 9. Πριν 4 χρόνια τα κάνανε 6 και τώρα το λύκειο δεν θα θέτει κανένα κριτήριο για την εισαγωγή των νέων στην τριτοβάθμια. Τουλάχιστον έτσι ισχυρίζονται ότι θα το κάνουν.
Βέβαια, τώρα που είναι κρυφο-προεκλογική περίοδος, βγήκε ο νέος υπουργός παιδείας, και είπε αυτό που όλοι οι προπάτορές του είχαν πει. Την γνωστή ατάκα: "διάλογος για την παιδεία από μηδενική βάση" οπότε αυτόματα, η ιστορία του προπαρασκευαστικού έτους, μετατρέπεται σε ένα ακόμα μυρωδάτο και θεσπέσιο "μπαχαρικό".
Ε, ναι.
"Μπαχαρικό" την κάνανε και την παιδεία.
Ποιος θα προτείνει τις καλύτερες/πιο φανταχτερές αλλαγές για να τον ψηφίσουμε.
Πάντα, όμως, δεν εφαρμόζουν ότι υπόσχονται, τουλάχιστον όχι όπως το πρωτοπαρουσίασαν (για να είμαι και δίκαιος).
Κάπου εκεί βγαίνουν και κατηγορούν προηγούμενες κυβερνήσεις για το πόσο χάλια κάνανε το σύστημα και όλα αυτά τα χαριτωμένα που έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε στην βουλή και στα δελτία ειδήσεων.
Από κυβέρνηση σε κυβέρνηση, η ιστορία, ήταν, είναι και θα είναι, πάντα η ίδια.
Είναι κρίμα να παίζουν με το ζόρι που τραβάνε γονείς, καθηγητές, δάσκαλοι και, πάνω από όλους, μαθητές, για τους δικούς τους ψηφοθηρικούς σκοπούς, για τα πολιτικά τους "πυροτεχνήματα", για το πολιτικό τους "γεύμα".
Οι βαθμίδες της εκπαίδευσης μπορεί να είναι τρεις, αλλά τα στραβά και τα ανάποδα, ξεκινάνε -μη τυχλον γελάσει κανείς- από το νηπιαγωγείο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι εξηγούμαι, σο βα ρό τα τα.
Πρώτον, λειτουργούν (το 90%) μόνον από τις 9 ως τις 12.30 Και τις υπόλοιπες ώρες τί τα κάνουν τα νήπια οι έρμοι εργαζόμενοι γονείς; Τα κρεμάνε στο μπαλκόνι με μανταλάκια μαζί με τα ασπρόρουχα; Προσλαμβάνουν (τρομάρα τους, οι μεροκαματιάρηδες, γιατί αλλιώς θα έστελναν το εν λόγω νήπιο σε ιδιωτικό νηπιαγωγείο) μια καλή κυρία να το πηγαίνει, να το φέρνει και να το φυλάει μέχρι νάρθει η μαμά (το πτώμα);
Άσε που με την πρώτη μέρα σου δίνει η νηπιαγωγός μια λίστα με ψώνια, μεγαλύτερη κι από τα χριστουγεννιάτικα. Πάει και η δωρεάν παιδεία.
Γιαυτό σας λέω. Τα κακά της εκπαίδευσης αρχίζουν από τα νηπιαγωγεία. Άντε, μην περιλάβω και τους παιδικούς σταθμούς με τις Χιονάτες και τους νάνους μπηγμένους στο ακούρευτο γκαζόν(ναι, σωστά τους λένε σταθμούς, γιατί εκεί παρκάρουμε τα βρέφη). Η απόλυτη σχιζοφρένεια με μορφή εικαστικής παρέμβασης.
Μετά σου λένε ότι τα παιδιά δεν πολυτραβάνε στην εκπαίδευση. Εμ, τί περιμένεις; Βρεφονηπιακός σταθμός, Παιδικός σταθμός, Προνήπια, μεγάλα νήπια κλπ. Μέχρι να πάει το παιδί στο Λύκειο έχει συμπληρώσει ένσημα για σύνταξη.
Νίκος