Δευτέρα 21 Δεκεμβρίου 2009

Χρόνια Πολλά Σουφλέ!!!

Σήμερα το Πολιτικοκοινωνικό σουφλέ κλείνει τον πρώτο χρόνο λειτουργίας του.
82 άρθρα/παρεμβάσεις σε ένα έτος.
Ο "Σουφλετζής" μπορεί να κουράστηκε μια δυο φορές αλλά με το νέο έτος θα επιστρέψει πιο δυνατός, πιο σατιρικός, πιο παρεμβατικός και με περισσότερο μεράκι.

82 άρθρα λοιπόν και ελπίζω με το νέο έτος ακόμα περισσότερα!

Αφού το σουφλέ δεν ξεφούσκωσε το καλοκαίρι, θα κάνει καιρό να ξεφουσκώσει!

Χρόνια πολλά σουφλέ!

Ως τότε, χρόνια πολλά και καλά χριστούγεννα σε όσους πιστεύουν (θέμα ευγένειας)
και για τους υπόλοιπους χαρείτε τις διακοπές σας όπως θέλετε!

Ηλίας Ι.

Τρίτη 10 Νοεμβρίου 2009

Αναθεώρηση της θέσης περί αρχηγίας...

Μετά τις τελευταίες αλλαγές στο πεδίο μάχης της ΝΔ, μάλλον πρέπει να αναθεωρήσω την άποψη μου για την επιλογή στήριξης του κ.Σαμαρά.

Βέβαια και πάλι δεν μπορώ να πω ότι στηρίζω την κ. Μπακογιάννη (Μητσοτάκη) δεδομένου του πολιτικού παρελθόντος της ίδιας και του πατέρα της.

Δύο πράγματα έγιναν σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα που με ώθησαν σε σκέψεις.
Το πρώτο ήταν η ομιλία στην οποία ο κ. Σαμαράς κάνει το "άνοιγμά" του στους νεοδημοκράτες που χάσανε από ψηφοφόρους.
Κάπου εκεί είπε ότι "είμαστε κεντροδεξιό κόμμα" κάνοντας ουσιαστικά άνοιγμα προς τα δεξιά.
Ψηφοφόροι που μπούχτισαν με την ΝΔ και πήγαν είτε στο ΠΑΣΟΚ είτε στο ΛΑΟΣ.
Επιστροφή, δηλαδή, στους λιγότερο σκληροπυρηνικούς ψηφοφόρους τους.

Δυστυχώς, μάλλον ο κ.Σαμαράς δεν κατάλαβε ότι οι ψηφοφόροι δεν άντεξαν τις πολιτικές τους και ότι μάλλον η ΝΔ πρέπει να γίνει (στα λόγια της κ. Μπακογιάννη) ένα καινούργιο κόμμα, με καινούργια πρόσωπα και νέες καινούργιες πολιτικές θέσεις.

Το δεύτερο ήταν η υποστήριξη του κ. Αβραμόπουλου στον κ. Σαμαρά. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί να το κάνει ο κ. Αβραμόπουλος αυτό. Υποτίθεται ότι η κ. Μπακογιάννη έκανε το άνοιγμα στο κέντρο (που είναι η βάση των ψηφοφόρων του κ. Αβραμόπουλου).
Γιατί να επιλέξει να πάει με τον κ. Σαμαρά που επιστρέφει στα δεξιά δυναμικά;

Πλέον δεν ξέρω ποιόν να υποστηρίξω (σαν απλός πολίτης είπαμε, δεν έχω καμία σχέση με την παράταξη, ούτε ιδεολογική ούτε ρουσφετολογική).
Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα μου φαίνεται η κατάσταση...

Πέμπτη 5 Νοεμβρίου 2009

Προσοχή παρακαλώ! Τα περί της αρχηγίας!

Ως Blogger θα ήθελα να δηλώσω την επίσημη υποστήριξη του υποψηφίου Α. Σαμαρά για την αρχηγία της Νέας Δημοκρατίας.

Να τονίσω όμως ότι δεν έχω καμία σχέση με το κόμμα αυτό.

Ούτε ζήτησα από βουλευτή τους να με βάλει σε κανένα stage, ούτε ζήτησα καμία μετάθεση (δεν έχω πάει καν φαντάρος ακόμα), ούτε συμμερίζομαι την πολιτική ιδεολογία του κόμματος (ούτε την παλιά περί εθνικοφροσύνης ούτε την καινούργια τον δήθεν κοινωνικό νεο-φιλελευθερισμό)

Στην αρχή ήθελα τον Δ. Αβραμόπουλο για αρχηγό, μιας και (υποστηρίζει ότι) πηγάζει από το πολιτικό "κέντρο" και δεν θα ακολουθούσε τόσο δεξιές πολιτικές, τουλάχιστον όχι μπροστά στα μάτια του κόσμου.
Δυστυχώς (ή ευτυχώς) ο κ. Αβραμόπουλος απέσυρε την υποψηφιότητά του.

Οπότε στρέφομαι στον κ. Σαμαρά.
Όλος ο κόσμος πάει με την κ. Μπακογιάννη.
Για να το ξαναπώ πιο σωστά αυτή τη φορά.
Όλος ο κόσμος πάει με την κ. Μητσοτάκη.
Ναι.
Κυρία Θεοδώρα Μητσοτάκη για να μην ξεχνιόμαστε.
Κόρη του ανθρώπου που ρήμαξε την Ελλάδα και δημιούργησε το θέμα ονομασίας της ΠΓΔΜ.

Δεν είναι τυχαίο άλλωστε το ότι τον επίτιμο όλοι τον αποκαλούν "γκαντέμη" και "ακατονόμαστο"!
Ακόμα και στην ΝΔ ακούνε "Μητσοτάκης", και τρέχουν!

Οπότε ας διερωτηθούμε.

Θέλουμε πραγματικά την κ. Μητσοτάκη για αρχηγό της ΝΔ;

Επαναλαμβάνω ότι δεν έχω καμία σχέση με την ΝΔ απλά εκφράζω την άποψη μου ως πολίτης.

Τετάρτη 4 Νοεμβρίου 2009

Πάει και η απόσυρση...

Δυστυχώς, από ότι φαίνεται το μέτρο της απόσυρσης παλαιών αυτοκινήτων ήταν πολύ καλό για να κρατήσει...

Η προηγούμενη κυβέρνηση, παρά τα σκληρά μέτρα και το πάγωμα μισθών που προωθούσε, πού θα έβρισκε τους πόρους για να υποστηρίξει το μέτρο αυτό;
Ήρθε η οικονομική κρίση στην χώρα μας και ποια είναι τα πρώτα μέτρα;
Αύξηση φόρων, πάγωμα μισθών, πάγωμα συντάξεων και άλλα μέτρα.
Προσπαθούσε δηλαδή με όλα τα μέσα να σώσει το δημοσιονομικό έλλειμμα και χέστηκε κιόλας για την αγοραστική δύναμη του καταναλωτή καθώς και την υγεία της ίδιας της αγοράς.

Έκανε ένα καλό όμως.
Το μέτρο για την απόσυρση ήταν πολύ καλό και λίγο ελπιδοφόρο (κυρίως για το περιβάλλον που είναι από τις πρώτες μου ανησυχίες έτσι όπως κάναμε τον πλανήτη).
Θα έδινες λοιπόν το παλιό σου αμάξι και θα έπαιρνες μέχρι 1000 ευρώ (διορθώστε με εάν κάνω λάθος).
Μετά μπορούσες να πάρεις άλλο αμάξι -καινούργιο ή μεταχειρισμένο μέχρι 5ετίας- και θα έπαιρνες άλλα 1500 ευρώ (επαναλαμβάνω, διορθώστε τους αριθμούς μου γιατί δεν είμαι και πολύ σίγουρος).
Ωραία όλα αυτά ειδικά σε περίοδο οικονομικής κρίσης.

Είμαι όμως αρκετά καχύποπτος άνθρωπος.
Δεν ξέρω εάν είναι καλό ή κακό, στην προκειμένη όμως με βοήθησε να δω το όλο θέμα της απόσυρσης από άλλη πλευρά.

Η πρώην κυβέρνηση στόχευε με το μέτρο της απόσυρσης, να σταματήσει την επιβάρυνση του περιβάλλοντος από τους ρύπους των παλιών αυτοκινήτων.
Τα καινούργια, σαφέστατα είναι πιο environmentally friendly που λένε και οι ξένοι.
Ειδικά τα υβριδικά αμάξια έχουν ελάχιστους ρύπους και θα ήταν πολύ καλό σιγά σιγά να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε όλοι την αγορά ενός υβριδικού έστω και μακρυά στο μέλλον.

Ως γνωστόν, στην Ελλάδα δεν υπάρχουν αυτοκινητοβιομηχανίες.
Πληθώρα αυτοκινητοβιομηχανιών υπάρχουν στην Ευρώπη και οι υπόλοιπες είναι στην Ιαπωνία και στην Αμερική (υπάρχουν και αλλού αλλά δεν εισάγονται στην Ελλάδα από όσα γνωρίζω).

Με την οικονομική κρίση του 2008 οι περισσότερες, εάν όχι όλες, αυτοκινητοβιομηχανίες βίωσαν την κρίση πολύ άσχημα.
Εξαγορές και ενώσεις εταιριών, μαζικές απολύσεις προσωπικού, δραματική πτώση πωλήσεων και παραγωγής.
Έρχεται λοιπόν ο κ. Καραμανλής και αντί να ψάξει για τρόπους να σώσει π.χ. τον πιο κερδοφόρο τομέα της Ελλάδας, τον τουρισμό, και να βοηθήσει πόσους εργαζόμενους και εργοδότες που περιμένουν μια σεζόν για να βγάλουν όλο τον χρόνο, κάθεται και κοιτάει πως θα σώσει η Ελλαδίτσα τις αυτοκινητοβιομηχανίες της Ευρώπης.

Γίνομαι υπερβολικός;
Θα ήθελα να πιστεύω πως όχι μιας και σε μια τόσο δύσκολη οικονομική περίοδο το μόνο που θέλει ο κόσμος είναι καινούργιο αμάξι... θα μας τρελάνουν.

Και πάμε στο δεύτερο, και τελευταίο, σημείο της παρατήρησης μου.
Σε καιρούς οικονομικής κρίσης, ποιος άνθρωπος έχει λεφτά για να πάρει καινούργιο αμάξι;
Όταν τα νοικοκυριά είναι καταχρεωμένα και έχουν, ούτε αυτοί ξέρουν, πόσα δάνεια να αποπληρώσουν, ποιο νοικοκυριό θα πάει να αγοράσει καινούργιο αμάξι;
Δύο λύσεις υπάρχουν.
1η λύση: το νοικοκυριό επιβαρύνεται με ακόμα ένα δάνειο για να αγοράσει το καινούργιο αμάξι.
2η λύση: το μέτρο αφορά αποκλειστικά και μόνο, αυτούς που το εισόδημά τους είναι ακόμα μεγάλο (πολύ μεγάλο όμως) και βρίσκουν ευκαιρία να αγοράσουν αμάξι μιας και η κυβέρνηση τους βοηθάει ακόμα περισσότερο.

Άρα και αυτό το μέτρο δεν βοηθάει ουσιαστικά ούτε τις κατώτερα οικονομικά στρώματα να πάρουν καινούργια αμάξια, ούτε το περιβάλλον.
Είναι (ή καλύτερα ήταν) ένα μέτρο βοήθειας των ισχυρότερων για να τους δώσουν και καινούργια αμάξια πριν φύγουν από την εξουσία.

Επιστροφή στο παρόν και την κατάργηση του μέτρου.
Όπως έγραψα πιο πάνω το μέτρο δεν έχει κάτι το ουσιαστικό να προσφέρει στο περιβάλλον. Και βέβαια το κόστος της όλης υπόθεσης είναι πάρα πολύ μεγάλο και επιβαρύνει αποκλειστικά το δημόσιο.

Καλά κάνανε και το κατάργησαν;
Προσωπικά θα σας έλεγα όχι μιας και θα ήταν ευκαιρία για μένα, να ξεφορτωθώ το Ford Fiesta του 1993, με τα 33 μουλάρια που του έμειναν (κάποτε ήταν 69 άλογα αλλά άλλα πέθαναν και άλλα βρήκαν γυναίκα και έφυγαν).

Από ότι φαίνεται όμως ήρθε η ώρα το κράτος να σταματήσει να ενισχύει τους ισχυρούς (με "επιδότηση" αγοράς καινούργιου αμαξιού), να σταματήσει να σπρώχνει τα νοικοκυριά στην χρεωκοπία και τέλος να ενισχύσει τις Ελληνικές βιομηχανίες και την Ελληνική αγορά και όχι την Ευρωπαϊκή ή την Αμερικανική ή την Ιαπωνική...

Βγάλτε μόνοι τα συμπεράσματά σας.

Παρασκευή 30 Οκτωβρίου 2009

American bar η ελληνική τρομοκρατία.

Αμερικανοποιήθηκε και η ελληνική τρομοκρατία.

Κρίμα θα ήταν, μετά της εξάρθρωση της 17Ν, η τρομοκρατία της Ελλάδας να σβήσει έτσι άδοξα.
Έπρεπε να ανανεωθούν.
Να έρθει το "νέο αίμα".

Για να μην παρεξηγηθώ, να πω ότι η παραπάνω παράγραφος ήταν εντελώς ειρωνική.

Κάποτε δρούσε στην Ελλάδα η 17Ν.
Μια τρομοκρατική οργάνωση με μια ιδεολογική βάση, που στόχευε συγκεκριμένα πρόσωπα, χωρίς να τρομοκρατεί άμεσα τον λαό.
Παράπλευρες απώλειες πάλι υπήρχαν (ζήτησαν και συγγνώμη, τρομάρα τους) και πάντα υπήρχε ο φόβος μην βρεθείς κοντά σε καμία έκρηξη.
Ποτέ όμως τυφλές επιθέσεις, και όποιον πάρει ο χάρος.

Για να επιχειρήσω να δικαιολογήσω την "αμερικανοποίηση".

Στην Αμερική λοιπόν, την 11η Σεπτεμβρίου, έκανε την εμφάνισή της η Αλ Κάιντα.
Γνωστή πλέον τρομοκρατική οργάνωση με ισλαμικό υπόβαθρο.
Στοχεύει όλους τους "άπιστους".

Από εκείνη την μεγάλη επίθεση και μετά, ελάχιστες επιθέσεις έχει αναλάβει η ίδια η Αλ Κάιντα.
Εδώ ταιριάζει αυτό που λέγανε ότι πιο πολύ βλέπουμε τον Μπιν Λάντεν από τις βιντεοκασέτες παρά από τον τρομοκρατικό "αγώνα" του.
Κάθε μήνα και μια φρέσκια προβολή του κ. Μπιν Λάντεν να εξασκείται στην σκοποβολή με κάποιο καλάσνικοφ ή να εξασκείται στην ορειβασία, σκαρφαλώνοντας στα βράχια κάποιου βουνού στην ευρύτερη περιοχή του Αφγανιστάν.

Όλες τις υπόλοιπες τρομοκρατικές επιθέσεις που σχετίζονταν με το Ισλάμ δεν ήταν της Αλ Κάιντα.
Τις αναλάμβανε κάποια καινούργια τρομοκρατική οργάνωση.
Κάθε επίθεση και νέα οργάνωση.
Γέμισε ο τόπος τρομοκράτες!

Βέβαια, οι Αμερικάνοι πάντα στις ανακοινώσεις τους αναφέρονταν σε "μια καινούργια τρομοκρατική οργάνωση η οποία συνδέεται με την Αλ Κάιντα".

Πιθανό συμπέρασμα 1: Όλοι οι τρομοκράτες που μάχονται τους "άπιστους" είναι μια μεγάλη παρέα. Τα απογεύματα, μαζεύονται όλοι σε ένα τζαμί και παίζουν pro evolution soccer στο playstation 3 που πήραν με τα λεφτά της πρωινής τους δουλειάς.

Πιθανό συμπέρασμα 2: Οι Αμερικάνοι της αντιτρομοκρατικής συνδέουν, δήθεν, όλες τις τρομοκρατικές με την Αλ Κάιντα για να δώσουν σοβαρότητα στην ύπαρξη της κάθε οργάνωσης για να προκαλέσουν μεγαλύτερο φόβο και ανασφάλεια στον κόσμο για να μπορούν μετά να περνάνε ότι μέτρα θέλουν για θέματα "ασφάλειας" (βλέπε κάμερες, είσοδο σε σπίτι χωρίς ένταλμα, κράτηση χωρίς επίσημες κατηγορίες και άλλα πολλά).

Φτάνουμε σιγά σιγά στην Ελλαδίτσα μας.

Από πέρσι μετά τον Δεκέμβριο έχουν αρχίσει να εμφανίζονται καινούργιες τρομοκρατικές "οργανώσεις".
Επαναστατικός αγώνας, σέχτα των επαναστατών, πυρήνες της φωτιάς και πόσες άλλες που δεν μπορείς να συγκρατήσεις και τα ονόματά τους.

Ο Επαναστατικός αγώνας έκανε την αρχή. Επίθεση κατά αστυνομικών με έναν σοβαρό τραυματία.

Πάντα τυφλές οι επιθέσεις όλων των καινούργιων οργανώσεων.
Δεν στοχεύουν πρόσωπα. Στοχεύουν γενικά και αόριστα την εξουσία.
Δηλαδή τους αστυνομικούς.
Και δεν μιλάμε για τους αστυνομικούς τους παλιούς που μπορεί να είναι "μούρες" και "ωχαδερφιστές" και να κάθονται όλη μέρα με τον φραπέ και να διαβάζουν την εφημερίδα τους.

Μιλάμε για τους 20χρονους που πρόσφατα τελείωσαν την σχολή αστυφυλάκων.

20χρονούς που επέλεξαν αυτή την επαγγελματική σταδιοδρομία χωρίς να γνωρίζουν τους κινδύνους και τα ρίσκα του επαγγέλματος (βλέπε μαφία, μικροεγκληματίες, απαγωγείς, έμποροι ναρκωτικών, κυκλώματα λευκής σαρκός, νύχτα, τρομοκρατικές οργανώσεις) .
20χρονοι οι οποίοι κυνήγησαν αποκλειστικά την άμεση επαγγελματική αποκατάσταση που προσφέρει η σχολή αυτή.

Αυτοί λοιπόν στοχοποιούνται από όλες αυτές τις νέες τρομοκρατικές οργανώσεις με τις δήθεν ιδεολογίες τους κατά της εξουσίας.
Λες και οι 20χρονοι αυτοί προλάβανε να ασκήσουν εξουσία εις βάρος του λαού.
Λες και αυτοί παίρνουν πρωτοβουλία για τις πράξεις τους ως όργανα.
Ξεχνάνε, μάλλον, ότι υπάρχουν κάποιοι άλλοι από πίσω, πιο ισχυροί, που από την άνεση της καρεκλίτσας τους, δίνουν εντολές.

Τέλος πάντων.
Όλοι αυτοί αυτοί οι νέοι τρομοκράτες στοχεύουν στον γάμο του Καραγκιόζη.
Ή μήπως να πούμε καλύτερα ότι δεν στοχεύουν;
Γιατί στην τελική χτυπάνε όπου να ναι και όποιον πάρουν τα σκάγια.
Δεν τους ενδιαφέρει ποιόν θα πετύχουν.

Και βέβαια όπως και στην Αμερική (για να καταλήξω κιόλας) όλες αυτές οι οργανώσεις είναι συνδεδεμένες.
Όλοι αυτοί είναι μια μεγάλη παρέα με τον Επαναστατικό αγώνα (ή μήπως την Σέχτα των επαναστατών - γιατί είναι πολλοί και σε μπερδεύουν).
Μαζεύονται σε ένα σπίτι, πίνουν μπάφους, παίζουν προ -όπως λέει και το άσμα- και μετά διαλέγουν και ένα αστυνομικό τμήμα να γαζώσουν.

Τρίτη 27 Οκτωβρίου 2009

Ένα ένα τα καλά.

Φύγανε τα πανάκριβα αυτοκίνητα, φύγανε τα stage, τώρα, επιτέλους, φεύγει και η συνέντευξη.

Αυτό το μέτρο-έκτρωμα που πέρασε η κυβέρνηση της ΝΔ δεν θα ισχύει πλέον.
Δεν θα προσλαμβάνονται, ούτε γαλάζια, ούτε πράσινα παιδιά.

Θα προσλαμβάνονται τα άξια παιδιά.
Διαφάνεια και αξιοκρατία.
Τέρμα τα ρουσφέτια.

Από εκεί και πέρα εάν βρουν πάλι παραθυράκια για να βάλουν τους γαμπρούς, τους κουμπάρους και τα παιδιά τους τότε θα τους πάρουμε με τις πέτρες.
Δεν γίνεται να μιλάνε για διαφάνεια και αξιοκρατία και να αρχίσουν μετά τα δικά τους πάλι.

Ελπίζουμε λοιπόν.
Από τις 5 Οκτωβρίου, αυτό μας πασάρουν τα ΜΜΕ, αυτό θέλει να μας κάνει να νιώσουμε η κυβέρνηση.

Κυριακή 25 Οκτωβρίου 2009

Ερώτηση #18 - Προς: Γ. Προβόπουλο

Κύριε Προβόπουλε,
εάν έχετε την καλοσύνη, εξηγήστε στον λαό πώς γίνεται το έλλειμμα της χώρας μας να εκτιναχθεί σε 5 μέρες από το 6% στο 12,5%;

Άλλα λέτε επί ΠΑΣΟΚ και άλλα επί ΝΔ;

Προσπαθούσατε να δείξετε καλή εικόνα για το έλλειμμα προεκλογικά για να ενισχύσετε την φθαρμένη εικόνα της ΝΔ;
Προσπαθείτε να δείξετε τώρα ότι η οικονομία είναι στα μαύρα της τα χάλια για να δυσκολευτεί το ΠΑΣΟΚ να τηρήσει τις προεκλογικές υποσχέσεις του;
Ή μήπως προσπαθείτε να βοηθήσετε μακροπρόθεσμα το ΠΑΣΟΚ όταν (το πιο πιθανό είναι ότι) του χρόνου θα βγουν και θα πουν ότι κατάφεραν μέσα σε έναν χρόνο να μειώσουν το έλλειμμα από το τραγικό 12.5% που άφησε η ΝΔ σε ένα 5 ή 8 %;

Δεν παίζουμε με τους αριθμούς, ούτε προεκλογικά, ούτε μετεκλογικά κ. Προβόπουλε.

Ευχαριστώ.

Σάββατο 24 Οκτωβρίου 2009

Κάποιοι είναι απλά αστείοι.

Και αναφέρομαι αποκλειστικά και μόνο σε αυτούς που θέλουν να πετάξουν λάσπη και στάχτη στα μάτια του λαού.

Πριν κάποιες μέρες, στην ιστοσελίδα του πρωθυπουργού της Ελλάδος, είχανε την επιλογή οι υποψήφιοι για κάποιες θέσεις γενικών γραμματέων να υποβάλλουν τα βιογραφικά τους με ηλεκτρονικό τρόπο.
Κάποιοι είπανε ότι και πάλι μπορούν να επιλέξουν τους δικούς τους και να βάλουν τους "γαμπρούς, κουμπάρους, έμπιστους, πράσινους κτλ κτλ" στις θέσεις αυτές.

Ο νέος γενικός γραμματέας, λοιπόν, του υπουργείου Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων είναι ο κ. Γιώργος Δημήτραινας.

Ο κ. Δημήτραινας είναι λέκτορας του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης, δικηγόρος παρ' Αρείω Πάγω και μέλος της Ένωσης Ελλήνων Ποινικολόγων.
Είναι και ένας από τους συγγραφείς του βιβλίου «Ο νέος νόμος 3064/2002 για την εμπορία των ανθρώπων» (εκδόσεις «Σάκκουλα»).
Συγγραφέας του ίδιου βιβλίου είναι και η κ. Ελισάβετ Συμεωνίδου-Καστανίδου η οποία τυχαίνει να είναι σύζυγος του υπουργού Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, κ. Καστανίδη.


Κάπου εδώ ξεκινάει το μπλέξιμο.


Πέσανε όλοι να φάνε το ΠΑΣΟΚ για την επιλογή του.
Και εγώ θόλωσα για λίγο.
Τι στο διάολο, αξιοκρατία φωνάζουνε από την μια και από την άλλη βάζουν αμέσως τους δικούς τους;
Άλλοι μίλησαν αμέσως για ηθικό σκάνδαλο.

Το κοίταξα λίγο παραπέρα όμως.
Το επίμαχο βιβλίο δεν είναι τίποτε άλλο από τα πρακτικά μιας ημερίδας με αυτό το θέμα στο οποίο συμμετείχαν και οι υπόλοιπο "συγγραφείς" του βιβλίου.

Ας μην λέμε ότι θέλουμε, λοιπόν, και ας ψάχνουμε και λίγο πριν αρχίσουμε να δακτυλοδεικτούμε πρόσωπα.
Φτάνουν τα κουραστικά σχόλια, επί του θέματος, σε διάφορα blogs.

Τα stage στην Ευρώπη και στην Ελλάδα.

Μόνο και μόνο για λόγους σύγκρισης θα αναφερθώ σε ένα πολύ ωραίο ρεπορτάζ της ΕΤ1 για τα stage στην υπόλοιπη Ευρώπη.

Τα stage, λοιπόν, είναι γαλλική δημιουργία και πρωτοεμφανίστηκαν το 1997.

Οι απολαβές των εργαζομένων σε τέτοια προγράμματα διαφέρει από χώρα σε χώρα και κυμαίνεται από 300 στον ιδιωτικό και 400 στο δημόσιο μέχρι και 500 στο δημόσιο και χωρίς όριο στον ιδιωτικό τομέα.
Με τέτοιο μισθό βέβαια σε μια ευρωπαϊκή χώρα, μιλάμε για επιστροφή στο παιδικό δωμάτιο μας στο σπίτι των γονιών μας.

Σε κάποιες χώρες οι εργαζόμενοι σε τέτοια προγράμματα "μαθητείας" όπως τα ονόμασαν, έχουν δικαίωμα να συνεχίσουν την σύμβασή τους αρκεί να είναι σε άλλον τομέα, ενώ σε άλλες χώρες έχουν δικαίωμα να συνεχίσουν μέχρι 3 φορές.
Βέβαια στην χώρα αυτή με τις 3 φορές, η διάρκεια της μαθητείας είναι 3 με 6 μήνες. Οπότε μιλάμε για μέγιστη σύμβαση 1.5 έτους και όχι κάτι εξωφρενικά που ακούμε στην Ελλάδα για 5 και 9 χρόνια.
Μέχρι ένα σημείο μπορεί να ακούγονται λογικά όλα αυτά.
Μέχρι ένα σημείο όμως.


Το κωμικοτραγικό της εφαρμογής των stage στην Ελλάδα είναι η ασφάλιση.
Τραγικό για αυτούς που αναγκάζονται να είναι εργαζόμενοι σε τέτοια προγράμματα, κωμικό γιατί δεν υπάρχει ασφάλιση.
Και είναι αστείο σε μια Ευρωπαϊκή χώρα του 21ου αιώνα να υπάρχει ανασφάλιστος υπάλληλος είτε δημοσίου είτε ιδιωτικού τομέα.
Ανασφάλιστοι, χωρίς ένσημα, χωρίς τίποτα.
Σε όλες τις άλλες χώρες της Ευρώπης οι εργαζόμενοι ήταν και είναι ασφαλισμένοι.


Η χρήση των stage στην Ελλάδα μετατράπηκε από μαθητεία σε τρόπο παραγωγής ψηφοφόρων. Οι νέοι ωθούνταν στο να ψηφίσουν ξανά το κόμμα που ήταν στην κυβέρνηση μόνο και μόνο για να μπορέσουν να ανανεώσουν την σύμβασή τους στα stage με βλέψεις μονιμοποίησης τις οποίες, βέβαια, τους τις έτρεφαν διάφοροι υποψήφιοι βουλευτές-πολιτικάντιδες.
Κάπως έτσι φτάσαμε στο σημείο να μιλάμε για "γαλάζια" παιδιά στα προγράμματα stage.
Και δικαιολογημένα έλεγε η τότε αξιωματική αντιπολίτευση ότι η ΝΔ κρατάει ομήρους τους νέους σε αυτά τα "προγράμματα απασχόλησης".

Τώρα πιστεύω ότι όλοι μπορούμε να καταλάβουμε γιατί η ΝΔ, πλέον από την θέση της αντιπολίτευσης, μιλάει για "ρεβανσισμό" του ΠΑΣΟΚ και για εκδίκηση κατά της ΝΔ.
Ε, ναι.
Πείτε μας ότι είναι εκδίκηση για σας να μην έχετε το πάνω χέρι στο να υπόσχεστε σε γονείς μια θέση σε ένα πρόγραμμα stage για το άνεργο παιδί τους.
Ή ακόμα και στον ίδιο τον νέο να του υπόσχεστε, με όλο το θράσος και την αλαζονεία σας, μια θέση "απασχόλησης".
Αίσχος και ντροπή, αναξιοκρατία και ρουσφέτια.
Γνωστή πολιτική γραμμή της ΝΔ και της δεξιάς εδώ και χρόνια.


Αυτό που μένει να δούμε είναι το τι θα κάνει η κυβέρνηση με όλους τους άνεργους που θα έρθουν με το που τελειώσουν οι συμβάσεις από τα προηγούμενα stage.

Παρασκευή 23 Οκτωβρίου 2009

Σωστός ο ΣΥΡΙΖΑ, τέρμα και τα stage.

Είπα να αρχίσω να γράφω πιο σύντομα και πιο τακτικά και όχι μόνο τα "μακρινάρια" που έγραφα μέχρι τώρα μια φορά την βδομάδα.

Σήμερα λοιπόν διάβασα την ανακοίνωση τύπου του ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με τα όσα συμβαίνουν στα Εξάρχεια και με την Ελληνική αστυνομία.

Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες σχετικά με την ανακοίνωση καθώς μπορείτε να την βρείτε εδώ:
http://www.ana.gr/anaweb/user/showprel?service=3&maindoc=8075544

Αυτό που είναι ενθαρρυντικό είναι ότι όπως και η κυβέρνηση έτσι και ο ΣΥΡΙΖΑ δείχνει καλό πρόσωπο, και κάνει εποικοδομητική αντιπολίτευση χωρίς μηδενιστικό χαρακτήρα (σαν το ΚΚΕ) και επισημαίνει κάποια σωστά πράγματα.



Και βέβαια η είδηση της ημέρας ήταν η κατάργηση των Stage. Έτσι απλά καταργήθηκαν τα stage στο δημόσιο. Όπως είπανε προεκλογικά.
+1 λοιπόν για την νέα κυβέρνηση.

Κλασσικά η ΝΔ κινδυνολογεί από πίσω, και ειδικά στην προκειμένη περίπτωση δεν προσφέρει τίποτα απολύτως με την αντιπολίτευση που ασκεί.

Τρίτη 20 Οκτωβρίου 2009

Της αντιπολίτευσης τα καμώματα.

Το να μιλήσω από τώρα για την κυβέρνηση μου φαίνεται αρκετά βιαστική και πρόχειρη κίνηση.
Και τι να πω άλλωστε.
Όλοι μας τα έχουμε ακούσει, είναι μια ελπιδοφόρα κυβέρνηση, με ανανεωμένο πρόσωπο, με κεϋνσιανή οικονομική πολιτική και ως τώρα τα σημάδια είναι αρκετά ενθαρρυντικά.
Βέβαια όλος ο κόσμος που ακούω μου λέει να πάρω "μικρό καλάθι" γιατί μιλάνε για "πολλά κεράσια".
Οπότε και εγώ μαζί με τον πολύ κόσμο είμαι ακόμα επιφυλακτικός μέχρι ένα σημείο.

Αυτά για την κυβέρνηση σήμερα.
Αυτό που με απασχολεί τις τελευταίες μέρες είναι η αντιπολίτευση.
Και δεν μιλάω αποκλειστικά για την αξιωματική αντιπολίτευση.
Αυτοί έτσι μπάχαλο που έγιναν, θα κάνουν καιρό να σταθούν στο "ύψος" τους και να αφοσιωθούν και να ασκήσουν σοβαρή κριτική στην κυβέρνηση.
Ως τώρα μόνο μια δήλωση του κ. Σαμαρά και μια της κ. Μπακογιάννη.
Και οι δύο βέβαια -και ειδικά η δεύτερη- δεν λένε τίποτα το ουσιαστικό. Η δήλωση της κ. Μπακογιάννη δε ήταν από μια άλλη Ελλάδα.
Μάλλον έχει αλλού το μυαλό της (βλέπε υποψήφια αρχηγός ΝΔ).
Λέει η κ. Μπακογιάννη, λοιπόν, ότι το ΠΑΣΟΚ δεν θα μπορέσει να εφαρμόσει όσα έταξε προεκλογικά. Ότι θα πληρώσει τον λαϊκισμό του.
Βέβαια μάλλον δεν παρακολουθούσε τις εξαγγελίες που έκανε ο Υπουργός Οικονομίας στην συζήτηση για τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης όπου μίλησε αμέσως για επίδομα αλληλεγγύης με πρώτη δόση μάλιστα πριν το τέλος του 2009!
Και βέβαια αυτό που ξεχνάει η κ. Μπακογιάννη είναι ότι η κυβέρνηση στην οποία συμμετείχε η ίδια έφερε την οικονομία στην άθλια κατάσταση που είναι σήμερα.

Μας είπε πολύ ξεκάθαρα ο κ. Παπακωνσταντίνου για την κατάσταση της οικονομίας, και μίλησε με αριθμούς όπως περίμενε τόσο καιρό η ΝΔ.
Αριθμούς που βέβαια δεν έλεγε να ανακοινώσει με ακρίβεια η ΝΔ όταν ήταν κυβέρνηση, γιατί εάν ο λαός μάθαινε για το μπάχαλο που γινόταν στο Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών, θα τους παίρνανε όχι μόνο με 10% αλλά και με τις κλοτσιές.

Αυτές είναι οι αντιπολιτευτικές κινήσεις της ΝΔ ως τώρα με θετικό τον λόγο του κ. Καραμανλή ο οποίος μίλησε για συναίνεση σε περίπτωση δύσκολων και σκληρών μέτρων.
Βέβαια η μια αντίληψη απέχει πολύ από την άλλη, αλλά δεν έχουμε παρά να περιμένουμε.

Ο ΣΥΡΙΖΑ μίλησε πολύ καλά. Μίλησε για προγραμματική αντιπολίτευση.
Μίλησε δηλαδή για συγκροτημένες κινήσεις και όχι για μια αντιπολίτευση που απλά θα είναι αρνητική σε κάθε μέτρο.
Αυτό δίνει επιτέλους την σοβαρότητα που έλειπε τόσο καιρό από τον ΣΥΡΙΖΑ με όλο αυτό το χάος που επικρατούσε με τους 11 προέδρους.
Το νερό μπαίνει σιγά σιγά στο αυλάκι και τα σημάδια είναι ενθαρρυντικά.

Ο ΛΑΟΣ δεν μας είπε και πολλά. Μίλησε για λεφτά που πάνε στα κόμματα και για εθνικά θέματα. Για το δεύτερο δεν μπορούμε να ξέρουμε από τώρα τι θα κάνει ο κ.Παπανδρέου. Για τα λεφτά των κομμάτων, ο κ. Πάγκαλος έδωσε τα ρέστα του λέγοντας μόνο ότι "το ποιος είχε μεγαλύτερη εύνοια θα φανεί, όπως φάνηκε από τις αφίσες ποιος είχε τα πιο πολλά λεφτά. Δεν ήταν το πρόσωπο του Γιώργου Παπανδρέου στις αφίσες".

Το ΚΚΕ νομίζει ότι ήρθε το κακό με το που βγήκε το ΠΑΣΟΚ στις εκλογές.
Κατάφερε να κάνει τόσες πολλές κινητοποιήσεις σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα όσες δεν έκανε επί ΝΔ μέσα σε 6 περίπου χρόνια.
Εντελώς οπισθοδρομικοί και κολλημένοι.
Και είναι κρίμα, γιατί κάποιοι τους ψηφίζουν και περιμένουν σοβαρή αντιπολίτευση από το ΚΚΕ και όχι μόνο άρνηση και ισοπέδωση κάθε κυβερνητικής δράσης.
Αλλά έτσι είναι.
Την πονάει την κ. Παπαρήγα το ΠΑΣΟΚ.
Πριν δεν έχανε ψηφοφόρους προς την ΝΔ ενώ τώρα τα πράγματα είναι επικίνδυνα.
Εξ ου και οι κινητοποιήσεις.

Ας σοβαρευτούμε λοιπόν όλοι μαζί, να εκλέξουν και οι νεοδημοκράτες τον νέο τους αρχηγό (μιας και οι επιλογές τους είναι πολύ καλές -βλέπε: αποστάτης νούμερο 1, αποστάτης νούμερο 2, κόρη αρχη-αποστάτη και ζορρό-) και να ασκήσουν σοβαρή αντιπολίτευση όλοι μαζί. Σοβαρή και αποδοτική.

Σάββατο 10 Οκτωβρίου 2009

Έχει να γίνει ... του Υπουργείου Μακεδονίας-Θράκης.

Από τις πρώτες κινήσεις του νέου πρωθυπουργού ήταν η κατάργηση του υπουργείου Μακεδονίας - Θράκης.
Πολλοί δυσαρεστήθηκαν.
Θα έπρεπε πραγματικά όμως να αντιδράσουμε έτσι;

Η κατάργηση ενός πραγματικά άχρηστου υπουργείου, μόνο και μόνο επειδή έχει την ονομασία Μακεδονία μέσα, σημαίνει ότι ξαφνικά δίνουμε το όνομα στην ΠΓΔΜ;
Οι υπουργοί Μακεδονίας - Θράκης, παραδοσιακά, ήταν άτομα που, είτε επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ είτε ΝΔ, δεν προσέφεραν τίποτα.
Η δήλωση των Οικολόγων Πράσινων σχετικά με το θέμα, συνοψίζει, πολύ πετυχημένα τι εξυπηρετούσε μέχρι πρότινος η θέση αυτή και είναι πραγματικά διαφωτιστική.
«Ήταν ένας παρωχημένος θεσμός που εξυπηρετούσε μονάχα τις πελατειακές σχέσεις του εκάστοτε υπουργού, ο οποίος δια του διορισμού εξασφάλιζε την επανεκλογή του και έπρεπε να είχε καταργηθεί εδώ και πολύ καιρό».

Ούτως η άλλως ας μην ξεχνάμε ότι η εξωτερική πολιτική της Ελλάδας δεν καθοριζόταν ούτε καν επηρεαζόταν από το υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης, ούτε από τον υπουργό του.

Από εκεί και πέρα το πως θα χειριστεί η νέα κυβέρνηση, το θέμα ονομασίας της ΠΓΔΜ είναι άλλη υπόθεση.
Εμείς, ως σωστοί και ενεργοί πολίτες (τουλάχιστον κάποιοι από εμάς) θα παρακολουθούμε από κοντά και προσεκτικά και όταν και εάν θα έρθει ώρα θα αντιδράσουμε.

Όπως είπα στην αρχή, πολλοί, ιδιαίτερα οι Θεσσαλονικείς, δυσαρεστήθηκαν με την κατάργηση του υπουργείου Μακεδονίας - Θράκης, μιας και νόμιζαν και νομίζουν ότι έτσι η νέα κυβέρνηση επιλέγει να μην δώσει μερίδιο εξουσίας στην βόρεια Ελλάδα.
Σίγουρα μπορεί η Θεσσαλονίκη να μην έχει υπουργείο αλλά έχει δύο υφυπουργούς με έδρα την Θεσσαλονίκη.
Συγκρίνεται ένας υπουργός με δύο υφυπουργούς;

Ναι, συγκρίνεται.
Μάλιστα, σε αντίθεση με την θέση "γλάστρα" του υπουργού Μακεδονίας - Θράκης, οι υφυπουργοί που ήρθανε στην Θεσσαλονίκη έχουν αρμοδιότητες και μάλιστα με μεγάλη βαρύτητα.
Μιλάμε για υφυπουργό Εσωτερικών και υφυπουργό Οικονομίας, που οι αποφάσεις τους -τουλάχιστον από όσα μας έχουν πει από την κυβέρνηση ως τώρα- δεν αφορούν μόνο την Μακεδονία και την Θράκη αλλά ολόκληρη την Ελλάδα.

Οπότε ας μην λέμε ότι η κατάργηση του υπουργείου αυτού ήταν μείζονος εθνικής σημασίας ή ότι μπορεί να κρύβει κάτι άλλο από πίσω.
Δεν κοροϊδευόμαστε.

Η Θεσσαλονίκη ανανεώθηκε και αναβαθμίστηκε σε αυτό το θέμα.


Α, και ας μην ξεχνάμε ποιος δεν ήθελε να δώσει οριστική λύση στο θέμα όταν οι Σκοπιανοί δεχόντουσαν το όνομα <<Σλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας>> και θα διευκρίνιζαν ότι ο πληθυσμός τους ήταν σλαβικής προέλευσης.
Δεν λέμε το όνομα για λόγους ψυχοσωματικής υγείας.

Τετάρτη 7 Οκτωβρίου 2009

Εκλογές, κόμματα και σηκωμένα μανίκια.

Η Ελλάδα άλλαξε σελίδα.
Ήρθε η allagi όπως λένε κοροϊδευτικά κάποιοι.
Αλλαγή, φρέσκια αρχή και μπόλικα σηκωμένα μανίκια.
Τις μόδας τα σηκωμένα μανίκια. Μετά τον Ομπάμα έγινε το τρέντ της (κεντρο-) αριστεράς του κόσμου όλου.
Αλλαγή σελίδας λοιπόν.
Έτσι θέλουν να παρουσιάσουν τα αποτελέσματα οι άνθρωποι του ΠΑΣΟΚ, μέσα σε αυτούς και τα μίντια.
Ακόμα δεν ορκίστηκε καλά καλά η κυβέρνηση, τα μίντια κάνουν τεμενάδες στο όνομα του κ. Παπανδρέου και στις κινήσεις του.
Ειδικά στην ΕΡΤ.
Είναι απίστευτο το πως άλλαξαν τον τρόπο που μεταδίδουν τις ειδήσεις όταν είναι να πιάσουν στο όνομα τους λέξεις όπως Παπανδρέου, κυβέρνηση και ΠΑΣΟΚ.
Πριν βγει ακόμα το ΠΑΣΟΚ, φορέσανε τις καινούργιες σαλιάρες τους και αρχίσανε αυτό που μόνο οι δημοσιογράφοι δημοσίων καναλιών ξέρουν να κάνουν τόσο καλά.

Η αλήθεια να λέγεται, ο κ. Πρωθυπουργός ξεκίνησε πολύ δυναμικά και το υπουργικό συμβούλιο της Τετάρτης είχε κάποιες εκπλήξεις.
Για πρώτη φορά ανοιχτό για τις κάμερες και ο πρωθυπουργός δεν έκανε σαρδάμ!
Πέραν πλάκας όμως ελπίζω ο συνήγορος του πολίτη που μίλησε να μην είναι απλά μια πινελιά για την καλή αρχή, και να συνεχίσει να υπάρχει τέτοιου είδους συμμετοχή.

Δεν ξέρω για εσάς αυτό που ευχαριστήθηκα πάνω από όλα ήταν η εντολή που έδωσε από την πρώτη κιόλας μέρα για την κατάργηση των επιτροπών.
Τέτοια πράγματα θέλω βλέπω να γίνονται.
Φτάνει πια ο κάθε βολεμένος κομματόσκυλος, να μεταφέρει έναν φάκελο σε μια επιτροπή και να παίρνει 150 ευρώ, για να μην πω για άλλους που παίρνουν εξωφρενικά ποσά μόνο για την παρουσία τους σε μια επιτροπή...
Εάν είναι έτσι δώστε μου και εμένα έναν φάκελο, όλη μέρα όπου θέλετε θα σας τον πηγαίνω. Για 150 ευρώ κάποιοι πουλάνε και την μάνα τους εδώ που φτάσαμε σήμερα.

Δείχνει λοιπόν να τηρεί το προγραμματικό του σχέδιο, ο, πλέον, Γιώργος (βγαίνει από το Γιωργάκης αρκεί να σε εκλέξει πρωθυπουργό ο κόσμος), ακόμα και από την πρώτη μέρα, χωρίς καθυστερήσεις.
Κρατάω πισινές όμως.
Ωραία μας τα έλεγε και στην αρχή ο κ. Καραμανλής, και χαιρόταν και κυρίως ήλπιζε ο λαός, όταν μίλησε για πάταξη της διαφθοράς και επανίδρυση του κράτους.
Τα ψέματα πληρώνονται όμως κ. Καραμανλή.
Τι να σας τα λέω δηλαδή, εσείς πρώτος και καλύτερος το ανακαλύψατε.

Μόνος σας επιτρέψατε την φθορά να σας φτάσει κ. Καραμανλή.

Και όταν τον έφτασε, το μόνο που δεν έκανε ο πρώην πρωθυπουργός ήταν να βγάλει διαβατήριο με το όνομα Τριανταφυλλίδης.
Αξιοποίησε το λίγο κύρος που του έμεινε μετά από μια αποτυχημένη εκλογική καμπάνια και έκανε, βέβαια, για ακόμα μια φορά στην πολιτική του καριέρα, αυτό που δεσμεύτηκε να μην κάνει προεκλογικά.
Παραιτήθηκε.
Κάπου εδώ θα μπορούσα να γίνω κακούλης και να αναφερθώ στο όνομα των Καραμανλήδων και για το παρελθόν που έχουν με τις τάσεις φυγής.
Αλλά δεν θα το κάνω γιατί η ιστορία μας διδάσκει ότι την ίδια (την ιστορία ντε!) την γράφουν οι νικητές.
Και με 10.45% διαφορά, την γράφουν πολύ καλά από ότι φαίνεται.
Από τους νικητές, λοιπόν, θαυμάσαμε και την μεταφορά των υπουργείων.
Ναι αμέ!

Το αποκορύφωμα πιστεύω ότι ήταν το Υπουργείο Εξωτερικών.
Τόσο χαρούμενη δεν ήταν η κ. Μπακογιάννη ούτε όταν πήρε η ίδια το Υπ.Εξ. το 2004!
Η κ. Μπακογιάννη είναι χαρούμενη επειδή δεν θα έχει άλλο πια τις σκοτούρες του Υπουργείου και βεβαίως επειδή είχε την ευκαιρία να συγχαρεί προσωπικά τον άνθρωπο που αποτελείωσε τον κ. Καραμανλή και ουσιαστικά της άνοιξε τον δρόμο προς την ηγεσία της ΝΔ.
Μια ΝΔ η οποία μετά τις εκλογές έχει αρχίσει να έχει αυτοκαταστροφικές τάσεις!
Κάθε μέρα όλο και κάποιος άλλος βουλευτής ή στέλεχος της ΝΔ ζητάει την παραίτηση κάποιων άλλων στελεχών της ΝΔ.
Ο καιρός θα δείξει πως θα το χειριστούν οι ηττημένοι.

Πέμπτη 11 Ιουνίου 2009

Το μήνυμα του μηνύματος

Οι ευρωεκλογές ολοκληρώθηκαν.
Το ΠΑΣΟΚ όπως ήταν αναμενόμενο, νίκησε την ΝΔ αλλά από ότι φαίνεται ο πραγματικός νικητής ήταν η αποχή.
Ή μήπως να πούμε ότι νίκησε η παραλία;

Όταν πήγα να ψηφίσω με τον αδερφό μου, μια συμπαθητική ηλικιωμένη κυρία ενθουσιάστηκε. “Μπράβο, να και δυο νέα παιδιά που ήρθαν να ψηφίσουν και δεν πήγαν για μπάνιο”.
Πάλι καλά που είχαμε ξυπνήσει νωρίς και προλαβαίναμε να ρίξουμε την ψήφο μας, πριν φύγουμε για την πιο κοντινή παραλία.
Και ο καιρός, βοηθός σε αυτές τις Ευρωεκλογές.
Όπως τα υπολόγισε η ΝΔ, τέλεια της έκατσε το τριήμερο και η ζέστη και οι παραλίες.
Χάρη και στον καιρό, λοιπόν, η παραλία νίκησε με ποσοστό 48%.

Κλείσανε οι κάλπες στις 7 και ενώ όλοι περιμέναμε κατά τις 8.30 άντε βαριά βαριά 9 το βράδυ να έχουν βγει τα τελικά αποτελέσματα, τελικά δεν μας κάνανε την χάρη.
11 και κάτι βγήκαν.
Και μέχρι τις 11 οι πολιτικές συζητήσεις να δίνουν και να παίρνουν με τους εκπροσώπους της ΝΔ να προσπαθούν να σώσουν αυτό που δεν σώζεται και τους εκπροσώπους των άλλων κομμάτων να λένε το μακρύ τους και το κοντό τους.
Το αποκορύφωμα ήταν όταν είδα τον υπουργό οικονομίας που συμμετείχε και αυτός σε μια πολιτική κουβέντα της τελευταίας στιγμής.
Είναι αυτός ο άνθρωπος ικανός να σώσει την Ελλάδα;
Μας βγάζει από την οικονομική κρίση με τα μέτρα που παίρνει;
Εθελοτυφλούμε;
Τρεις φράσεις ξεστόμιζε όλη την ώρα “αυτό είναι λαϊκισμός”, “πήραμε το μήνυμα” και “θα συνεχίσουμε τις οικονομικές μεταρρυθμίσεις χωρίς καμία αλλαγή” και η κασέτα πάλι από την αρχή.

Κατά τα άλλα το πήρανε το μήνυμα.
"Δεν θα είμαστε εδώ για πολύ καιρό ακόμα, οπότε ας συνεχίσουμε την καταστροφή ακάθεκτοι".

Πάντως, πολλοί πήρανε κάποιο μήνυμα την 7η Ιουνίου.
Οι περισσότεροι βουλευτές της ΝΔ πήρανε το μήνυμα ότι ο λαός και ιδιαίτερα οι ψηφοφόροι τους, τους τιμωρούν και δείχνουν την δυσαρέσκειά τους στα πολιτικά μέτρα της κυβέρνησης.
Μεγάλη μερίδα από αυτούς είπανε ότι πρέπει να αλλάξει η πορεία που ακολουθούσανε τόσα χρόνια (το κλέψανε, μάλλον, από τις πολιτικές διαφημίσεις του ΠΑΣΟΚ) αλλά υπήρχαν και οι αμετανόητοι όπως ο σωτήρας της Ελληνικής οικονομίας, κ. Παπαθανασίου που θα συνεχίσει αδιάλλακτος στο μονοπάτι που χάραξε, και μάλλον θα μας πάρει όλους παραμάσχαλα.

Το ΠΑΣΟΚ πήρε μήνυμα από τον υπόλοιπο λαό που επέλεξε να το ψηφίσει μετά από αρκετό καιρό, και τώρα με υπευθυνότητα (και να προσθέσω και λίγη σεμνότητα και ταπεινότητα) θα "συνεχίσει να εργάζεται πιο εντατικά για το συμφέρον του πολίτη".
Ακόμα περιμένουμε να δούμε κάποιου είδους σχέδιο από την αξιωματική αντιπολίτευση μιας και αυτό το "εντατικά" και το "συμφέρον του πολίτη" το έχουμε χορτάσει τόσα χρόνια και δεν το κάνουμε κέφι να το ακούμε.

Ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε και αυτός μήνυμα.
"Ώρα για διακοπές από το πολιτικό σκηνικό της Ελλάδας".

Το ΛΑΟΣ σταθερό στις “αξίες” του κατάφερε και ανέβασε το ποσοστό του παρέα με πάρα πολλά ακροδεξιά κόμματα που άρχισαν να ακμάζουν στην Ευρώπη.

Όσο για τους Οικολόγους Πράσινους, για τον ευρωβουλευτή που στείλανε, είναι ακόμα αμφιλεγόμενα τα πράγματα μιας και οι πολιτικές θέσεις του στο παρελθόν ήταν λίγο "θολές".
Ας ελπίσουμε να περιοριστεί στα τις οικολογίας και της πράσινης ανάπτυξης στο Ευρωκοινοβούλιο.

Το ΚΚΕ, παρά την “μεγάλη προβοκάτσια” (στα λόγια της κ. Λιάνας Κανέλη) που τους ετοίμαζαν, έστειλε ένα μήνυμα τιμωρίας, σε αντίθεση με τους άλλους που πήραν μήνυμα.

Πάντως, το σίγουρο είναι ότι ο λαός έλαβε το μεγαλύτερο μήνυμα από όλα.
Ένα μήνυμα διαχρονικό και ουσιώδες.
“Ζήτω ο λαϊκισμός” με τις ευγενικές χορηγίες της κυβερνήσεως μας.

Τρίτη 2 Ιουνίου 2009

Των ευρωεκλογών οι διαφημίσεις

Αρχίσανε οι πολιτικές διαφημίσεις και οι πολιτικές αντιπαραθέσεις με τις ευρωεκλογές στο στόχαστρο.
Με την μεταφορική έννοια, γιατί πιο πολύ μου φαίνεται ότι ο λαός είναι στο στόχαστρο με την κυριολεκτική έννοια (και δεν αναφέρομαι στο πολιτικό κόμμα).
Αρχίσαμε λοιπόν να βλέπουμε την κλασσική ενημέρωση “ακολουθεί πολιτική διαφήμιση” η οποία απεγνωσμένα προσπαθεί να μας προϊδεάσει γι αυτό που έρχεται στην συνέχεια.
Οι περισσότεροι πιστεύω ότι αλλάζουν κανάλι, άλλοι ετοιμάζονται να σιχτιρίσουν ή να εκθειάσουν ανάλογα με το κόμμα που θα εμφανιστεί και άλλοι, ελάχιστοι πλέον, κρατάνε μια εντελώς αδιάφορη στάση του στιλ “α ει να δούμε τι θα μας πουν και αυτοί” για να το πω και ευγενικά.

Αυτή τη φορά έχουμε ευρωεκλογές.
Μια ψηφοφορία που τις προηγούμενες φορές έδειχνε πιο ασήμαντη για πρώτη φορά παίρνει λίγο πολύ διαστάσεις εθνικών εκλογών.
Οι διαφημίσεις παρουσιάζουν “πράσινα παπαγαλάκια”, τον δεύτερο για καταλληλότερο πρωθυπουργό να δίνει μια προσέγγιση “πρόσωπο-με-πρόσωπο”, μια ρεαλιστική και παράλληλα πολύ αγχωτική οπτική του εργασιακού μέλλοντος του τόπου, κάτι αγρότες να τσακίζουν φράκτες και άλλα διάφορα.

Η διαφήμιση με τα πράσινα παπαγαλάκια που πολύ άρεσε σε αρκετό κόσμο είναι ακόμα ένας άσσος από την “τράπουλα του λαϊκισμού” της κυβέρνησης.
“Πώς να κάνουμε τον κόσμο να νομίζει ότι δεν είμαστε λαϊκιστές;” - Πες σε πολιτική ομιλία σου ότι ο αντίπαλός σου είναι λαϊκιστής. Αυτό θα τους δείξει!
Στην συνέχεια παρουσιάζουν ότι κατάφεραν τα τελευταία 5 χρόνια, τα οποία ως συνήθως δεν έχουν καμία σχέση με την ευρωπαϊκή πορεία τις Ελλάδας αυτά τα χρόνια.
Δυστυχώς δεν αναφέρονται καθόλου στα σκάνδαλα και στους χειρισμούς των οικονομικών και ασφαλιστικών ζητημάτων.
Κρίμα και πιστεύω ότι θα ήταν μια πολύ καλή προσθήκη σε κάθε “βιογραφικό σημείωμα” πολιτικού κόμματος.

Ο “δεύτερος καταλληλότερος” βγάζει μια εικόνα που δεν μπορώ να εκτιμήσω εάν ο μέσος Έλληνας μπορεί να αντιληφθεί.
Ακόμα να σιγουρευτώ για το τι προσπαθεί να κάνει.
Είναι όντως αυτό που λέμε “τετ-α-τετ” ή είναι κάτι άλλο;
Και κάποιος ας κλείσει όλα αυτά τα φώτα από μπροστά του.
Τον τυφλώσατε τον άνθρωπο και με το ζόρι ανοίγει τα μάτια του.
Πιο μινιμαλιστική προσέγγιση πάντως χωρίς πολλά φρου φρου και αρώματα οι διαφημίσεις αυτές καθώς επίσης εντύπωση μου έκανε ότι δεν έχουν την απόλυτη επιθετική στάση προς άλλα κόμματα.

Οι “ήμασταν στο 18 και πέσαμε στο 8” βγάλανε την πιο ποιοτική πολιτική διαφήμιση που έχω δει εδώ και καιρό.
Απλή, σύντομη, χωρίς πολλά λόγια, περνάει άμεσα το πολύ σημαντικό μήνυμά της.
Η παρουσίαση των ποσοστών και των αριθμών ανεργίας και όλα τα σχετικά που δείξανε έχει την ικανότητα να σε ταρακουνήσει.
Δεν πιστεύω όμως να έχουν τρόπο να αποτρέψουν όλα αυτά που παρουσιάζουν, και κάτι μου λέει ότι βαθιά μέσα τους το ίδιο πιστεύουν και εκείνοι.

Οι "κόκκινοι" σταθερά όπως γίνεται τα τελευταία χρόνια, κουράστηκαν να προωθούν την ιδεολογία τους (ίσως κατάλαβαν ότι είναι λίγο "μπανάλ" για την περίοδο που περνάμε) και ακόμα προσπαθούν να τιμωρήσουν τον δικομματισμό ζητώντας την ψήφο μας.
Με το "τιμώρησέ τους" όμως δεν δείχνεις στον λαό την πραγματική στάση που θα έχεις στο Ευρωκοινοβούλιο.
Και αυτό, προσωπικά, το βρίσκω τραγικό για ένα κόμμα, το οποίο το μόνο που του έχει μείνει τόσα χρόνια είναι η ιδεολογία του, γύρω από την οποία περιστρέφεται και κάθε του κίνηση.

Για ακόμα μια φορά οι εκλογές στην τηλεόραση αποκτήσανε αστείο χαρακτήρα με κάθε σατυρική εκπομπή να του δίνει και να καταλαβαίνει με παραλλαγές των γνωστών αυτών διαφημίσεων.

Πάλι καλά υπήρχαν και εξαιρέσεις που κράτησαν ένα κάποιο επίπεδο.
Τώρα το πόσο ψηλά είναι αυτό το επίπεδο στην σημερινή Ελληνική πολιτική σκηνή, με κυβερνήσεις που κλείνουν την Βουλή για να συγκαλύψουν και με υπουργεία να καθυστερούν για να φυγαδεύονται στο εξωτερικό ύποπτοι σκανδάλων, είναι άλλο θέμα.

Παρασκευή 1 Μαΐου 2009

Αγγελία

Επειδή κάποιες άλλες υποχρεώσεις δεν μου επιτρέπουν να ασχολούμαι με τον ίδιο ρυθμό με το μπλογκ αυτό ψάχνω ανθρώπους με μεράκι, ορθό και μη-ακραίο λόγο και επαφή με την επικαιρότητα, για να γράφουν τις απόψεις τους εδώ.


για επικοινωνία αφήστε ένα σχόλιο εδώ ή στείλτε ένα mail στο soyfle@gmail.com

Ευχαριστώ, Ηλίας.

Τετάρτη 22 Απριλίου 2009

Το δάσος και το δέντρο.

Μαλώστε.
Μαλώστε ελεύθερα.
Φωνάξτε όσο πιο δυνατά μπορείτε.
Λύστε τα σκυλιά σας και επιτεθείτε στον εχθρό σας με όλη σας την δύναμη.
Κλείστε τα αυτιά σας και μαλώστε άφοβα.
Πείτε ελεύθερα την χαζομάρα σας, σας το επιτρέπει και το σύνταγμά μας.
Χάρη σε αυτό λέω και εγώ τις δικές μου.

Η διαφορά είναι ότι αυτοί οι κύριοι που μαλώνουν, φωνάζουν και ωρύονται και κατά 90% λένε ψέματα το κάνουν είτε με την άνεση του βουλευτικού τους ασύλου είτε με την ασφάλεια ενός τηλεοπτικού παραθύρου.

Δημοσιογράφοι και δημοσιογραφίσκοι καθημερινά στα δελτία και στις ενημερωτικές εκπομπές μας μιλάνε για σκάνδαλο Παυλίδη, για πρόωρες εκλογές, για την επαναφορά του σκανδάλου του Βατοπαιδίου στην επικαιρότητα, για πρόωρες εκλογές, για λογαριασμούς που αφορούν το σκάνδαλο Ζημενς, για πρόωρες εκλογές, για την κόπωση του Πρωθυπουργού, για πρόωρες εκλογές, για Δελφίνους και διαδόχους και πολλά πολλά πολλά άλλα πράγματα και για πρόωρες εκλογές.

Αμέσως να ρωτήσουν βουλευτές, πολιτικούς, γενικούς γραμματείς, διευθυντές και όποιον άλλον βρεθεί μπροστά τους, για το εάν και πότε θα γίνουν πρόωρες εκλογές.
Οι δημοσκοπήσεις εμφανίζονται η μία μετά την άλλη με πλέον αμφισβητούμενα ποσοστά μιας και η κάθε εταιρία βγάζει αριθμούς που απέχουν συν πλην 2 με 3 μονάδες σε σχέση με την δημοσκόπηση της προηγούμενης εβδομάδας.
Τα αποτελέσματα βέβαια δεν μας νοιάζουν και τόσο στην προκειμένη περίπτωση.

Αυτό που αρχίζει να γίνεται απίστευτα κουραστικό είναι η ενασχόληση του πολιτικού (και παράλληλα και του υπόλοιπου) κόσμου, με το κάθε σκάνδαλο που κάνει την εμφάνισή του στο πολιτικό σκηνικό.
Δεν μας έφταναν τα προβλήματά μας, όσο σημαντικά και αν είναι αυτά, ξαφνικά έχουμε να σκεφτόμαστε και για την τάδε μίζα που πήρε ο τάδε υπουργός από την τάδε εταιρία ή το τάδε πρόσωπο.
Δεν με πειράζει η δήθεν σκοτούρα που προστίθεται στο κεφάλι μας γιατί στο κάτω κάτω βαθιά μέσα μας όλοι τους έχουμε γραμμένους.
Με πειράζει το γεγονός ότι τα μάτια όλου του κόσμου καρφώνονται σε αυτό το πράγμα.
Στο κάθε σκάνδαλο.
Βλέπουμε το δέντρο και χάνουμε το δάσος.

Ξεχνάμε γρήγορα την τραγική ελληνική πραγματικότητα.

Κάνει την δεύτερη απόδρασή του ο Παλαιοκώστας και ξαφνικά ξεχνάμε την οικονομική κρίση και την απατηλή και ποταπή διαχείριση της οικονομίας του κράτους από την κυβέρνηση.
Μιλάμε για το σκάνδαλο Παυλίδη και παραβλέπουμε το γεγονός ότι στο υπουργείο Οικονομίας είναι τόσο μα τόσο ανοργάνωτοι που το έλλειμμα του 2008 βγήκε τριπλάσιο από αυτό που είχανε προϋπολογίσει.

Με το ένα μάτι ανοιχτό θα πρέπει να κοιμόμαστε πλέον για να μην ξαφνιαστούμε από αυτό που θα μας φέρει η επόμενη μέρα.

Και αυτοί που θα έπρεπε να μην κοιμούνται καθόλου, είτε από την ανησυχία τους για το τι έρχεται αύριο είτε από τις τύψεις για την μίζα που πήραν και που καταλήστεψαν το δημόσιο, κοιμούνται, ήσυχα και ωραία, σε κάποιο διαμέρισμα ή σε κάποια από τις πολλές τους βίλες, σε ένα από τα βασιλικά τους κρεβάτια.

Κυριακή 12 Απριλίου 2009

"Το 7.5%"

Όχι.
Δεν είναι νέες αυξήσεις για δημόσιους υπαλλήλους. Δεν είναι αύξηση των συντάξεων.
Ούτε ποσοστό ελλείμματος, ούτε πληθωρισμός.

Είναι η διαφορά του ποσοστού ΠΑΣΟΚ και ΝΔ στην τελευταία δημοσκόπηση για τον ΣΚΑΪ.
Δεν πέρασε ένας χρόνος από τότε που η ΝΔ ήταν μπροστά από το ΠΑΣΟΚ με άνεση και το ΠΑΣΟΚ φαίνεται να κάνει την "αντεπίθεση" του.

Την κάνει όμως;
Ή απλά αρπάζει την ευκαιρία να βγει μπροστά μιας και ο αντίπαλός του έχει αποσυντονιστεί, έχει κουραστεί, έχει διαφθαρεί, έχει χίλια δύο άλλα που βαραίνουν την θέση του;

Οι ψηφοφόροι επιστρέφουν στο ΠΑΣΟΚ επειδή πιστεύουν ότι έχει αλλάξει;
Επειδή δείχνει να έχει φύγει από την κεντροδεξιά πολιτική που ακολουθούσε τις τελευταίες τετραετίες του, επί Σημίτη;
Επειδή υποτίθεται (και τονίζω το υποτίθεται επειδή δεν βλέπω πραγματικά να συμβαίνει κάτι τέτοιο) ότι τα στελέχη του συσπειρώθηκαν γύρω στον πρόεδρο του κόμματος μετά από τόσα χρόνια εσωτερικών διαταραχών;
Μήπως επιστρέφουν απογοητευμένοι και κουρασμένοι από τα επικοινωνιακά τρικ του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.;

Μπορεί να δώσω εντύπωση πολύ καχύποπτου, αλλά πραγματικά πιστεύω ότι οι ψηφοφόροι στρέφονται στο ΠΑΣΟΚ μόνο και μόνο για να διώξουν την κουρασμένη κομπανία της ΝΔ που μας κυβερνάει εδώ και 5 χρόνια.
Την κομπανία που όπως έχω πει επανίδρυσε το κράτος σε κάθε τομέα με τις "καλύτερες" διαθέσεις και τις "καλύτερες" προδιαγραφές.

Τ0 σίγουρο είναι ότι και εγώ μαζί τους είμαι.
Σίγουρα όσο διεφθαρμένοι και αν ήταν στο παρελθόν, όσο και αν έφαγαν, σε όσα σκάνδαλα και εάν είχαν εμπλακεί, δεν θα άφηναν, πόσο μάλλον να οδηγούσαν, την χώρα στην σημερινή κατάσταση.
Και για τους δύσπιστους, ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας.
Μια οικονομική κρίση από μόνη της, δεν είναι αρκετή για να πάει ένα κράτος κατά διαόλου στην ολότητά του!
Κάποιοι πρέπει να βάλουν το "λιθαράκι" τους και να δημιουργήσουν τις προδιαγραφές που οδηγούν το κράτος στο χάος.

Και για αυτόν τον λόγο, γυρνάνε οι ψηφοφόροι στο ΠΑΣΟΚ.
Γιατί πιστεύουν ότι αυτοί θα βάλουν άλλο "λιθαράκι".
Στην χειρότερη περίπτωση, εάν δεν βάλουν δικό τους, τουλάχιστον θα βγάλουν αυτό που μας έφτασε στον πάτο της Ευρωπαϊκής οικονομίας και μας έκανε να ξεπεράσουμε το περίφημο "αμήν".

Πέμπτη 9 Απριλίου 2009

Γαλάζιοι "πατεράδες" εν δράση.

Ε μα τώρα εμείς θα γίνουμε οι κακοί;
Εμείς είμαστε οι προκατειλημμένοι που πιστεύαμε ότι το μόνο που θα έκανε η ΝΔ, με την τρανή επανίδρυση του κράτους της, θα ήταν να βολέψει όλα τα γαλάζια παιδιά;

Σε όλες τις καμπάνιες του τρανού δεξιού κόμματος της Ελλάδας ακούγαμε "επανίδρυση του κράτους", "πάταξη της διαφθοράς", "εδραίωση αξιοκρατίας" και ένα μάτσο άλλα κούφια λόγια.
Η επανίδρυση έγινε.
Γι' αυτό είμαι απόλυτα σίγουρος! Πλέον μιλάμε για μια νέα Ελλάδα.
Δεν γίνεται έτσι απλά να αυξάνεται η διαφθορά και να γίνονται στημένες προσλήψεις σε δημόσιους τομείς.
Δεν γίνεται ξαφνικά να στήνονται τόσο άνετα διαγωνισμοί του δημοσίου.
Για να φτάσεις σε τέτοιο σημείο πρέπει κυριολεκτικά να επανιδρύσεις το κράτος.

Άσε που αυτοί το πήρανε κυριολεκτικά και το επανίδρυσαν με τις κινήσεις τους και τον Δεκέμβριο που μας πέρασε. Άφησαν κάποιες ομάδες να "επανιδρύσουν" ολόκληρες πόλεις ή περιοχές μεγάλων πόλεων.
Πιο παλιά "επανίδρυσαν" τα δάση μας.
Μιλάμε για διεθνές έργο.
Μην αφήσουμε και καμία περιοχή της Ελλάδας μας παραπονεμένη.
"Έχουμε παντού ψηφοφόρους".
"Ας τους αφήσουμε να καούνε όλοι μαζί".

Τώρα πλέον "επανιδρύουν" και τον οικονομικό τομέα με κινήσεις εξωφρενικές.
Τους βοηθάει και η οικονομική κρίση. Τα έχουμε κουβεντιάσει αυτά όμως και πολλοί άλλοι μαζί μας.

Γαλάζιοι "πατεράδες" την έχουν δει. Και είναι κιόλας.
Όπως όλοι οι καλοί γονείς έτσι και αυτοί, προσπαθούν με νύχια και με δόντια να βολέψουν τα γαλάζια παιδιά τους.
Έτσι έχουμε σήμερα το σκάνδαλο του κυρίου Παυλίδη.
Μιλάμε για στημένους διαγωνισμούς, στημένες προσλήψεις και άλλα πολλά αναξιοκρατικά φαινόμενα κατά την διάρκεια της θητείας του στο υπουργείο Αιγαίου.

Το θετικό της υπόθεσης είναι ότι χειρότερα δεν γίνεται και από ότι φαίνεται κυβέρνηση τέλος.
Μάλλον πάμε σε εκλογές σύντομα και αυτό είναι ενθαρρυντικό.
Ο κόσμος τους πήρε χαμπάρι και θέλω να πιστεύω ότι δεν θα ανεχθεί άλλη "επανιδρυτική" πολιτική.

Τρίτη 31 Μαρτίου 2009

"Και ξαφνηκά το φως!"

Ή τουλάχιστον έτσι υποστηρίζει ο κ. Αλμούνια.

Δεν το είπε έτσι ακριβώς αλλά ήταν αρκετά ξεκάθαρος στις δηλώσεις του όταν είπε ότι "φτάσαμε στον πάτο".
Προφανώς μια εκτίμηση ήταν. Μην το πάρουμε και πάνω μας.
Εμείς, βέβαια, κάπου εκεί πρέπει να χαρούμε.
Σαν την αντίστοιχη χαρά που είχαμε όταν ο κ. Σημίτης, μέσα στον ενθουσιασμό του, ανακοίνωσε την υποτίμηση της, τότε, δραχμούλας μας.

Μας φτάσανε στο σημείο να χαιρόμαστε που χειρότερα δεν γίνεται.
Περί αυτού πρόκειται όμως.
Εκεί που φτάσαμε, ισχυρίζονται, χειρότερα δεν γίνεται.
Πιο κάτω δεν πάει.
Φτάσαμε στο υπόγειο.

Ο κόσμος άρχισε σιγά σιγά να εμπιστεύεται την αγορά.
Σε λίγο θα ακολουθούμε και την χλωρίνη Κλινέξ μιας και αυτήν ξέρουμε, αυτήν εμπιστευόμαστε.
Μας κάνανε να λέμε πόσο καλά είναι τώρα που είμαστε στον πάτο.
Από εδώ μόνο πάνω πάμε. Ή έτσι θέλουν να νομίζουμε.

Δεν δείχνουν να έχουν μάθει από τα λάθη τους όμως.
Επανειλημμένα, κάνουν προβλέψεις μακροπρόθεσμες και βραχυπρόθεσμες και η μία μετά την άλλη πέφτουν έξω. Πολύ έξω.
Η κρίση αυτή έχει πιάσει όλους τους οικονομολόγους στα πράσα.
Οι οικονομικοί σχολιαστές και οι διάφοροι δημοσιογράφοι απέτυχαν παταγωδώς στην προσπάθειά τους είτε να μεταφέρουν το μέγεθος και την βαρύτητα της κρίσης είτε να ηρεμήσουν, να καθοδηγήσουν και να προστατεύσουν τους εργαζόμενους και, γενικά, τους πολίτες.
Συγκρίσεις με άλλα κραχ δεν προσφέρουν τίποτα.

Πώς τα κατάφεραν όμως έτσι;
Το "σύστημα" κατάφερε ακόμα μια φορά να επιβιώσει.
Και μάλλον θα μας βγει πιο δυνατό και ανανεωμένο.
Θα συμπεριλάβει στο "πρόγραμμά" του κάποιες σοσιαλδημοκρατικές απόψεις και οπτικές και θα ζήσουμε εμείς "καλά" και το "σύστημα" καλύτερα.

Καταπάτησε, λοιπόν, το "σύστημα" και συνεχίζει να καταπατεί όλους τους πόρους της.
Ξεζουμίζει τον κάθε κακόμοιρο εργαζόμενο για να φέρει το κέρδος στο κεφάλαιο ακόμα και στις πιο δύσκολες ώρες.

Και βέβαια ο εργαζόμενος τι να κάνει;
Έχει να θρέψει μια οικογένεια ή να θρέψει τις ψεύτικες, εικονικές και επιβαλλόμενες από μια νεο-αμερικάνικη κουλτούρα, ανάγκες για "μεγάλη ζωή" με λεπτές και μεγάλες οθόνες, υπολογιστές, "ντιζαϊνάτο" αμάξι και πολλά άλλα.

Οκ λοιπόν.
Θα δουλέψει τρεις με τέσσερις μέρες την βδομάδα, για 400 ευρώ. Πόσο πιο κάτω να πας από εκεί; Αυτό μας έλειπε.
Πάλι καλά, συμβιβάζονται κάποιοι εργοδότες να μην απολύσουν προσωπικό τώρα που έχουν την άνεση να τους απασχολούν 3-4 μέρες την εβδομάδα.
Και αυτοί οι εργοδότες θεωρούνται και "καλοί".

Τι να κάνουν και αυτοί όμως;
Έχουν ένα κέρδος να διατηρήσουν.
Πρέπει, κάπως, να πληρώσουν τα καύσιμα του μισθωμένου τζετ τους ή να πληρώσουν για την καινούργια πισίνα της 3ης βίλας τους.

Παρασκευή 27 Μαρτίου 2009

Η κρατική τηλεόραση σε νέα επίπεδα.

Ξάπλα ακόμα ένα βράδυ λίγο κουρασμένος.
Και βράδυ μεσάνυχτα.
Όπως πολύς κόσμος, για να κλείσουν τα μάτια, άνοιξα και εγώ την τηλεόραση.

Ζάπινγκ μέχρι να πέσεις σε κάτι "καλό".
Παράλληλα, μεγάλο ποσοστό σαβούρας περνάει από την οθόνη, σαν σκουπίδια σε εργοστάσιο ανακύκλωσης.

Κάπου εκεί καταλήγω στην κρατική τηλεόραση.
Συγκεκριμένα στην ΝΕΤ και ταυτόχρονα απογοητεύομαι...

Magiremata.
Εκπομπή κρατικής τηλεόρασης.
Έχουν βάλει τις αδερφές Μαγκίρα να κάνουν το "φαντασμαγορικό" και "ποιοτικό" πρόγραμμά τους στην κρατική τηλεόραση.
Πρόγραμμα επιπέδου.
Είχανε και την Καλομοίρα μαζί. Τρομερή καλεσμένη.

Και αυτό το πρόγραμμα επιπέδου, το πληρώνει ο Έλληνας φορολογούμενος.
Κάτι μου λέει ότι ο μισθός των αδερφών Μαγκίρα είναι εξωφρενικός.
Υπέρογκα ποσά, με ποιος ξέρει πόσα μηδενικά από πίσω, φεύγουν από τις τσέπες μας για να πληρώσουν κάτι το γελοίο και γλοιώδες (και είμαι και ευγενικός).

Από την άλλη πρόσφατα έμαθα για τα "μηδενικά" των δημοσιογράφων και παρουσιαστών της κρατικής.
Το 80% των δημοσιογράφων είναι παραγκωνισμένοι στην άκρη και πληρώνονται με ψίχουλα και οι μεγάλοι παρουσιαστές βγάζουν ένα διαμέρισμα κάθε 2 με 3 μέρες εκπομπών.
Ναι.
Ένα διαμέρισμα.

Και όλα αυτά σε περίοδο κρίσης, που τρέχει το επιτελείο να μειώσει τις δαπάνες.
Εμάς μας λέτε;
Ξεφτίλα στο μεγαλείο της όταν μπορούν παρουσιαστές και μεγαλοδημοσιογράφοι να υπογράφουν συμβόλαια με τέτοιους όρους και τέτοια ποσά.

Και άντε να ήταν στην ιδιωτική τηλεόραση δεν θα μου καιγόταν καρφάκι.
Αλλά όταν εμείς πληρώνουμε για τέτοιες οικτρές εκπομπές, και κάποιους δημοσιογράφους, τότε ευχαριστώ αλλά δεν θα πάρω.

Ας αρχίσουν λοιπόν με τις περικοπές των δαπανών από την κρατική τηλεόραση.
Και φτάνει το χαράτσι της ΔΕΗ για την ΕΡΤ, όταν η διοίκηση της ΕΡΤ δίνει τόσα λεφτά στα μέλη της.
Δεν θα τους πληρώνουμε εμείς τις βίλες και τις πισίνες.

Τετάρτη 25 Μαρτίου 2009

Ο νέος άξονας της πολιτικής.

Στην πολιτικό κόσμο της Ελλάδας τα τελευταία χρόνια τα δρώμενα κυλάνε απίστευτα γρήγορα.
Χάνεσαι στο χάος που προκαλούν οι απανωτές αποκαλύψεις σκανδάλων με εμπλεκόμενα πολιτικά πρόσωπα.
Και μιλάμε σαφώς για ενεργούς πολιτικούς που σε πολλές περιπτώσεις ήταν και μέλη της κυβέρνησης.

Ας μην μπούμε σε λεπτομέρειες, τα περισσότερα είναι γνωστά.
Τους κάνανε άλλοι βούκινο.

Τις τελευταίες δυο μέρες, μερικές σκέψεις για το γνωστό <<δεξιά - κέντρο - αριστερά>, ταλανίζουν το μυαλό μου.
Σαν σταυροδρόμι τις πολιτικής ένα πράγμα.
Το, ας πούμε προσωρινά, θετικό της υπόθεσης είναι ότι τα κόμματα δεν αρκούνται σε έναν χαρακτηρισμό γιατί έτσι χάνουν "ψηφαλάκια".
Οπότε, και επειδή χρειάζονται περίπου 40-42% για να βγάλουν μια αυτοδύναμη κυβέρνηση, κυνηγάνε από εδώ και από εκεί τους ψηφοφόρους.
Κάνουν "χατίρια", συμμερίζονται νέες (μπορεί και ιδεολογικά αποκλίνουσες) απόψεις και ιδέες και γενικά χρησιμοποιούν και άλλες τεχνικές προσέγγισης.

Τέλος πάντων. Το ξέρουμε όλοι λίγο πολύ.
Οι πολιτικές κινήσεις των ημερών (για να μην πω των τελευταίων ετών) μου δίνουν την εντύπωση ότι μιλάμε για μια περιστροφική κίνηση του γνωστού άξονα της πολιτικής - δεξιά, κέντρο, αριστερά- .
Πλέον νομίζω ότι με σιγουριά μπορούμε να μιλάμε για έναν άλλο άξονα.
Νέο άξονα.
Πιο απλό, πιο άμεσο, πιο ρεαλιστικό.
<< ΜΠΡΟΣ - ΠΙΣΩ >>.
Και δεν είναι έτσι απλά. Είναι και αγώνας δρόμου.
Ποιος θα καταφέρει να μας πάει πιο πίσω σε μικρότερο χρονικό διάστημα.
Δάφνες πρέπει να τους απονέμουμε τους κυρίους της Νέας Δημοκρατίας.
Σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα, φέραν την οικονομική κατάσταση του 80% (μήπως λέω λίγο) των ελληνικών νοικοκυριών, στο αμήν.
Την ίδια την χώρα την πήγαν στο αμήν με τις οπισθοδρομικές βλέψεις και πολιτικές τους.

Και μετά ακούμε τις δηλώσεις του κ. Καραμανλή που πολλοί Έλληνες με πάθος ακόμα υποστηρίζουν.
Έχει το θράσος να πει ότι κουράστηκε.
Και είναι μόλις 53ων χρονών.
Όταν ο ίδιος ο θείος του, ο κ. Σημίτης, ο Α. Παπανδρέου και άλλοι τόσοι που περάσανε από την θέση του Πρωθυπουργού της Ελλάδος ήταν 10 χρόνια μεγαλύτεροι.
Από τι κουράστηκε;
Τον κούρασαν οι σκέψεις για την σύνθεση σχεδίου για την έξοδο από την κρίση;
Ά, ναι σωστά. Δεν έχουν σχέδιο. Το ξέχασα.

Μόλις έρθουν τα δύσκολα μάλλον είναι στο αίμα της οικογένειας Καραμανλή, να φεύγουν.
Και να φανταστείς ότι ακόμα υπάρχουν άνθρωποι που τον υποστηρίζουν.

Σάββατο 21 Μαρτίου 2009

Ερώτηση #17 - Προς: Κ. Καραμανλή

Κ. Πρωθυπουργέ,

δυστυχώς ή ευτυχώς, αρχίσατε να παίρνετε μέτρα (επιτέλους) για την κρίση και την οικονομική εξυγίανση της χώρας.
Και γράφω δυστυχώς ή ευτυχώς γιατί δεν μπορώ ακόμα να κρίνω εάν θα ήταν καλύτερα να μην κάνατε τίποτα από το να τα κάνατε χειρότερα με τα μέτρα που λαμβάνετε.

Δεσμευτήκατε ότι δεν θα αυξηθούν οι φόροι για το 2009 και τον ίδιο χρόνο τους αυξήσατε.
Παράλληλα παγώσατε πόσους μισθούς.

Δηλαδή δημόσιοι υπάλληλοι και τίμιοι φορολογούμενοι Έλληνες θα πληρώσουν, τις βλακώδεις επιλογές σας για να δείξετε ότι και καλά διαχειρίζεστε το θέμα της κρίσης, από τις τσέπες τους.
Τσέπες τις οποίες δεν δείχνετε να νοιάζεστε εάν θα έχουν και τίποτα μέσα στο τέλος του χρόνου.

Το κορυφαίο όμως ήταν αυτό με τους βουλευτές.
Περικοπή 300 ευρώ τον μήνα!
Ζήτω!
Σώθηκε η οικονομία μας!!!

Με πρόχειρα μαθηματικά τον χρόνο αυτό το κράτος θα κερδίσει από αυτό το μέτρο 1.080.000 ευρώ. Ψίχουλα μπροστά στα όσα δώσατε σε τράπεζες.

Τολμώ να πω ότι ευχαριστήθηκα το μέτρο πάντως. Είναι ωραίο να βλέπεις βουλευτές να κλαίγονται για τα 300 νόμιμα ευρώ που χάνουν κάθε μήνα.

Τι άλλα μέτρα σκοπεύεται να πάρετε για να καταστρέψετε ότι απέμεινε από την Ελληνική οικονομία;
Ποια άλλη δέσμευσή σας θα αθετήσετε τις επόμενες μέρες;

Πέμπτη 19 Μαρτίου 2009

Λίγο τους αφήνεις και σε αφήνουν.

Λίγο απέχεις από την επικαιρότητα και όταν γυρνάς να δεις τι έγινε όλες αυτές τις μέρες, απογοητεύεσαι.

Βλέπεις μια περίληψη καινούργιων εξωφρενικών δηλώσεων πολιτικών σε δελτία ειδήσεων και πρωινές ενημερωτικές εκπομπές και απορείς "μα καλά πόσες μέρες έχω να δω ειδήσεις".

Τι κατάντια είναι αυτή;
Το κόμμα που πρώτο πρώτο εδραίωσε την κουκούλα μετά από τα μαθήματα του ΠΑΣΟΚ τώρα την "ποινικοποιεί".
Αποκλειστική χρήση της κουκούλας στην πολιτική, εδώ και τόσα χρόνια από την ΝΔ, και τώρα δεν τους αρέσει αυτό που προσφέρει;
Λίγο σεβασμό στα μέσα που χρησιμοποιείτε κύριοι.

Όταν την κουκούλα την φοράνε άντρες της ασφάλειας για να σπάσουν στο ξύλο φοιτητές και νέους είναι καλή;
Όταν αυτοί οι ίδιοι της ασφάλειας με τις κουκούλες μπαίνουν μέσα στις πορείες και στα πανεπιστήμια και σπάνε και ρημάζουν για να πέσει το φταίξιμο στους φοιτητές τότε είναι καλή;
Όταν αυτοί οι ίδιοι πάλι της ασφάλειας μαζί με άλλους 10 συναδέλφους (ή μήπως και χρυσαυγήτες;) κάνουν μια επιδρομή στο Κολωνάκι για να τα ρίξουν όλα στους αντιεξουσιαστές και τότε είναι καλή;

Όταν χρησιμοποιείτε την "κουκούλα" για να κουκουλώσετε την υπόθεση SIEMENS ή την υπόθεση Ζαχόπουλος ή την υπόθεση Vodafone ή την υπόθεση Βατοπαίδι καλά είναι;

Μόλις όμως την φορέσουν διαδηλωτές, τότε γίνεται ένα επικίνδυνο φονικό όπλο.

Τι ξεφτίλα και αυτή;
Δεν αξίζει καν να μπεις στον κόπο να αναρωτηθείς εάν μπορούμε να πάμε και πιο κάτω γιατί σε μερικές μέρες όλο και κάτι ακόμα πιο εξωφρενικό θα βιώσεις.

Έξτρα ποινή λοιπόν για την κουκούλα.
Και οτιδήποτε αποκρύπτει χαρακτηριστικά.
Όπως είπε ένας φίλος "Μην φοράτε κράνος όταν οδηγείτε μηχανάκι. Αν περάσετε με κόκκινο και καλυμμένο πρόσωπο, πληρώνετε τα διπλά".

Η κυβέρνηση έφτασε σε σημείο να υλοποιεί προτάσεις του ΛΑ.Ο.Σ.
Άντε να ξεχωρίσεις ποιος είναι πλέον το πιο επικίνδυνο άκρο.
Τελικά και οι δύο είναι εξίσου επικίνδυνοι.

Και μετά βγαίνει ο κ. Παναγιωτόπουλος και λέει ότι το ποτήρι ξεχείλισε.
Τώρα;
Αφού δολοφονήθηκε ο 15χρονος Γρηγορόπουλος;
Αφού κάηκε η Αθήνα;
Αφού πυροβολήθηκαν αστυνομικοί;
Αφού έγιναν τόσες τρομοκρατικές επιθέσεις;
Τώρα;
Επειδή κάποιοι σπάσανε το Κολωνάκι, που στην τελική μάλλον ήταν σικέ κατάσταση;

Εάν κάποιοι πιστεύουν ότι τώρα ξεχείλισε το ποτήρι τότε έχω να πω μια και μοναδική λέξη.
Αίσχος.

Τρίτη 17 Μαρτίου 2009

Μας χτύπησε η απελπισία.

Κάποτε οι νέοι ανησυχούσαν, λίγο πολύ, να βρουν δουλειά.
Να αποκατασταθούν αφού ξεμπερδέψουν με τις όποιες σπουδές τους.

Πλέον οι ανησυχίες μας έχουν πολλαπλασιαστεί.
Και λέω μας, γιατί ανήκω και εγώ στους νέους 20-25 (άντε και 30 εάν μένουν ακόμα με τους γονείς τους) που μας έπιασε η απελπισία.
Και αυτή η ριμάδα η οικονομική κρίση δεν σε αφήνει να δεις με σιγουριά στο μέλλον.

Ανησυχίες και άγχος.
Ξεπερνιούνται, βέβαια, έστω και βραχυπρόθεσμα, με έναν καλό φραπέ και μερικές παρτίδες τάβλι, αλλά μετά επιστρέφουν.

Διαβάζαμε, άλλοι περισσότερο και άλλοι λιγότερο, στο λύκειο για να μπούμε σε μια μυθοποιημένη σχολή της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης που τόσο πολύ μας έκαναν (διάφοροι φορείς, για να μην πω μόνο τους γονείς) να θέλουμε.

Μπήκαμε σε ένα Α.Ε.Ι. ή ένα Τ.Ε.Ι. και ήρθαμε αντιμέτωποι με ένα μπάχαλο. Ανοργανωσιά και χάος. Μετά έρχονται και τα πρώτα βαρετά μαθήματα. Μετά έρχονται και άλλα ακόμα πιο βαρετά μαθήματα. Σιγά σιγά, έρχονται οι πρώτες αμφιβολίες για την επιλογή που κάναμε.
Όρεξη για διάβασμα καμία και οι πρώτες ανησυχίες για το πότε θα πάρουμε το πτυχίο, που άλλοι θέλουν περισσότερο από εμάς να πάρουμε, κάνουν την εμφάνισή τους.

Παράλληλα αρχίζει και άλλου παπά ευαγγέλιο.
Θα βρω δουλειά;
Θα βρω δουλειά στον τομέα μου;
Θα βρω δουλειά που μπορεί να με συντηρήσει;
Και το άγχος σε κατακλύζει και πιάνεις τεφτέρι και κομπιουτεράκι και αρχίζεις μανιωδώς να κάνεις υπολογισμούς.
"Πώς θα τα βγάλω πέρα με 700 ευρώ έναν ολόκληρο μήνα;"

Ενοίκιο 400-450 ευρώ. "Τι ωραία που ήταν όταν ήμουν φοιτητής και είχα συγκάτοικο και ήταν όλα δια δύο."
Κοινόχρηστα και διάφοροι λογαριασμοί 100-150 ευρώ και λίγα λέω.
Κάπου εκεί συνειδητοποιείς ότι πρέπει να βγάλεις έναν μήνα με 100-150 ευρώ. Φαγητό και καμιά έξοδο και πάνε τα λεφτά. Εάν καπνίζεις κιόλας τότε χάθηκε το παιχνίδι. Και τις τελευταίες 5-6 μέρες του μήνα τις βγάζεις σπίτι με μακαρόνια και ταινίες που έχεις κατεβάσει από το ίντερνετ.

Μετά είναι να μην γυρίσεις μέχρι τα 28-30 στο σπίτι των γονιών σου; Ούτε ενοίκιο, ούτε πολλοί λογαριασμοί και κάθε μέρα σπιτικό φαγητό της μαμάκας.

Μάλλον κακομαθαίνουμε όσο είμαστε φοιτητές και μετά μας έρχονται πολλά ζόρια μαζεμένα.
Η απελπισία και η απαισιοδοξία όμως παραμένουν εκεί...

Τετάρτη 11 Μαρτίου 2009

ΝΕ.Ο.Σ., λίστες ονομάτων και blogs.

Είναι απίστευτο και αδιανόητο αυτό που κάνανε στο διαδικτυακό φόρουμ του ΝΕ.Ο.Σ. (νεολαία ορθόδοξου συναγερμού).

Η νεολαία του ΛΑ.Ο.Σ., λοιπόν, οι οποίοι είναι μέρος του μέλλοντος του τόπου μας, άρχισε να δημιουργεί λίστες.

Λίστες με ονόματα.
Άτομα που οι ίδιοι θεωρούν ότι είναι ανθέλληνες.
Άτομα που έχουν ταχθεί δημόσια υπέρ του διαχωρισμού εκκλησίας - κράτους.
Άτομα που είναι υπέρ της κατάργησης του μαθήματος των θρησκευτικών.
Άτομα υπέρ της κατάργησης των μαθητικών παρελάσεων.

Και βέβαια τα κλασσικά περί δημοκρατίας της Μακεδονίας και σχεδίου ΑΝΑΝ και βιβλίου ιστορίας.

Αυτή είναι η μαγεία της δημοκρατίας και της ελευθερίας λόγου και έκφρασης. Κάποιοι την εκμεταλλεύονται στο έπακρο.
Κατά τα άλλα είναι ένα νόμιμο κόμμα που βρίσκεται και στην βουλή.
Οι πολιτικοί τους δεν μπαίνουν στον κόπο να αποδοκιμάσουν την κίνηση αυτή της νεολαίας τους.
Ίσως επειδή είναι και αυτοί της ίδιας άποψης.

Κάποιοι εκεί μέσα εκδήλωσαν αμέσως την χαρά τους όταν είδαν αυτές τις λίστες. Τους φάνηκαν πολύ χρήσιμες για το μέλλον όπως είπαν οι ίδιοι.

Και τι ακριβώς θα κάνουν με τα ονόματα;
Ή καλύτερα με τους ίδιους και τις απόψεις τους;

Δεν σταμάτησαν εκεί όμως.
Προχώρησαν και στον κόσμο των blogs.
Η εταιρία blogger που δίνει ελεύθερα χώρο για τα blogs, δίνει και την ικανότητα σε κάποιον να επισημάνει ένα blog για "απαράδεκτο περιεχόμενο" με βάση τα δικά του, βέβαια, κριτήρια.
Μαζικά click για να επισημανθεί ένα blog και να μην φαίνεται στα αποτελέσματα αναζητήσεων του Google.

Δημοκρατικό κόμμα κατά τα άλλα.
Πάλι καλά που η νεολαία τους δεν είναι σαν άλλες ακόμα πιο ακραίες "νεολαίες".
Που φτάσαμε...
Το ακραίο γίνεται υποφερτό μόνο και μόνο επειδή υπάρχει το ακόμα πιο ακραίο.

Δευτέρα 9 Μαρτίου 2009

"Ζήτω η συναίνεση, ζήτω οι εκλογές"

Δραματική η κατάσταση στην Ελλάδα. Και αυτό είναι το λιγότερο που μπορούμε να πούμε.

Αυτή τη στιγμή κυβερνάει την χώρα μια απίστευτα αδύναμη κυβέρνηση, με ηγέτη έναν Πρωθυπουργό που δεν μπορεί να κοντρολάρει την κοινοβουλευτική του ομάδα και τους υπουργούς του.

Η αντιπολίτευση με κάθε ευκαιρία ζητάει εκλογές.
Πόσο πετυχημένη όμως μπορεί να θεωρηθεί μια τέτοια κίνηση αυτήν την περίοδο που διανύουμε;

Πολλοί θα συμφωνήσουμε ότι οποιαδήποτε κυβέρνηση αυτή τη στιγμή θα δώσει σαφέστατα κάποια καλύτερη λύση ή τουλάχιστον θα έχει κάποια μέθοδο για να αντιμετωπίσει την κρίση.
Γιατί πλέον μιλάμε για μια κυβέρνηση που όχι μόνο δεν έχει σχέδιο αλλά δεν έχει χαράξει μια πορεία για το πως θα κινηθεί σε περίπτωση νέας τροπής στο θέμα της οικονομικής κρίσης.
Με 6 σημεία για συναίνεση δεν κυβερνάς μια χώρα ολόκληρη.
Όλοι οι μηχανισμοί της, αργά ή γρήγορα, θα αρχίσουν να παίρνουν την κάτω βόλτα.
Και ήδη άρχισαν.

Οι μεταρρυθμίσεις της Υπουργού απασχόλησης, κ. Πετραλιά (που όπως έχουμε πει, δεν απασχολεί και κανένα) φαίνεται να μην έχουν κανένα αποτέλεσμα.
Καλείται τώρα η κυβέρνηση να εξηγήσει στην Ε.Ε. πώς τα μέτρα που έλαβε για τα ασφαλιστικά ταμεία, φέρνουν κέρδος στο κράτος ή αποδίδουν καλύτερα από τα προηγούμενα.

Να πάμε σε εκλογές όμως;
Έστω και πάμε.
2 μήνες πάνε χαμένοι χωρίς πολιτικές που (λέμε τώρα) μπορεί να φέρουν κάποιο αποτέλεσμα, με μια Ελλάδα ουσιαστικά αδρανή μπροστά σε κάθε μορφής οικονομική κρίση.
Βέβαια και τώρα η πολιτική της Ελλάδας, ουσιαστικά, στάση αδράνειας έχει καταντήσει.
2 προεκλογικοί μήνες, γεμάτοι υποσχέσεις και λαϊκισμό και βιαστικές ψηφοθηρικές προτάσεις που δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα.

Από την άλλη μεριά άντε και δεν πάμε.
Τι επιλογές έχουμε;
Εμείς καμία.
Οι πολιτικοί αρχηγοί;
Μπορούν να συναινέσουν.
Και τι θα καταφέρουν;
Θα παρατείνουν την ζωή της κυβέρνησης.
Κακό αυτό.
Κακό όχι μόνα για τα άλλα κόμματα αλλά και για την χώρα μιας και η κυβέρνηση αυτή δείχνει την ανικανότητά της σε κάθε ευκαιρία που της δίνεται.

Συναίνεση σε 6 σημεία λοιπόν.
6 σημεία τα οποία κανένας Έλληνας δεν τα γνωρίζει.
Και γιατί να τα γνωρίζει; Εδώ οι ίδιοι οι βουλευτές της ΝΔ δεν τα ξέρουν.
Απροετοίμαστους τους πιάνουν οι ενημερωτικές εκπομπές και τα δελτία ειδήσεων.

Κατά τα άλλα ισχυρίζονται ότι έχουν σχέδιο.
Άλλα λέει ο ένας υπουργός, άλλα ο άλλος, άλλα ο τρίτος.
Και αυτοί οι κατά τα άλλα οργανωμένοι και συσπειρωμένοι, έχουν την άνεση και την ικανότητα να κυβερνήσουν τον τόπο ειδικά σε τέτοια περίοδο.
Να είστε σίγουροι!

Σάββατο 7 Μαρτίου 2009

ΝΔ + ΠΑΣΟΚ = L.F.E.

Το κογιότ και ο ροουντράνερ, ο Τομ και ο Τζέρυ, ο Σιλβέστερ και ο Τουίτυ, ο σκύλος και η γάτα της πολιτικής σκηνής της Ελλάδας.

Ο δικομματισμός είναι ένα φαινόμενο πλέον συνηθισμένο στην πολιτική της Ελλαδίτσας μας.
Τα τελευταία χρόνια τον δικομματισμό συντηρούν η Νέα Δημοκρατία και το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα.
Πράγματα γνωστά για όσους ζουν εδώ τα τελευταία 20 χρόνια.

Για να λέμε και του στραβού το δίκαιο, τα δύο κόμματα αυτά τα βοήθησαν και δύο άλλες πολιτικές δυνάμεις ονόματι Συνασπισμός και Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος.
Όσο και εάν προσπαθούσαν να αντιμετωπίσουν και να διαλύσουν τον δικομματισμό, το μόνο που κατάφεραν είναι να τον ενισχύσουν.
Πλήρης ανεπάρκεια ρεαλιστικών θέσεων, αδυναμία εσωτερικής συνεννόησης όσον αφορά τον Συνασπισμό, αδιαλλαξία και άρνηση εκσυγχρονισμού από το ΚΚΕ, καμία προοπτική συνεργασίας, καμία όρεξη για λήψη εξουσίας.

Την περισσότερη δουλειά όμως την κάνουν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ.
Έρωτας μεγάλος κρύβεται πίσω από όλες αυτές τις διαμάχες, από την άρνηση συνεργασίας ή συναίνεσης.
Συναίνεση. Νέα λέξη στο πολιτικό λεξιλόγιο.
Έγινε της μόδας τώρα με την οικονομική κρίση.

Τέλος πάντων.
Αγαπιούνται πολύ.
Άλλωστε ο κ. Καραμανλής έχει δηλώσει δημόσια την συμπάθειά του για τον κ. Παπανδρέου.

Ο ένας βασίζεται στον άλλον για δύο πράγματα:

Από την μια μεριά ο ένας διατηρεί τον άλλον στην θέση που βρίσκεται.
Αυτό το καταφέρνει κατά κύριο λόγο, με την ανικανότητά του να ασκήσει σοβαρή αντιπολίτευση. Το είδαμε και από τις δύο πλευρές.
Και ο κ. Καραμανλής και ο κ. Παπανδρέου πέρασαν από το στάδιο της δεύτερης θέσης στις δημοσκοπήσεις καταλληλότερου πρωθυπουργού.
Βέβαια πλέον ο “κανένας” θεωρείται καταλληλότερος και από τους δύο.
Σημείο σταθμός για το πολιτικό σκηνικό της Ελλάδας κανένας να μην θεωρείται ικανός από τον λαό για να κυβερνήσει αυτή την χώρα.

Από την άλλη μεριά, ο ένας φέρνει τον άλλον στην κυβέρνηση.
Ο κ. Παπανδρέου έφερε, τότε, τον κ. Καραμανλή στην εξουσία.
Ήταν βέβαια και πολλές οι συγκυρίες που δεν βοηθούσαν τότε το ΠΑΣΟΚ αλλά δεν είναι του παρόντος.
Και τώρα ,όμως, τα ίδια βλέπουμε. Η ΝΔ με την ανικανότητά της να κυβερνήσει, φέρνει το ΠΑΣΟΚ ξανά στην εξουσία.
Σίγουρα είναι καλύτερος ο κ. Παπανδρέου από ακόμα μια τετραετία αποδιοργάνωσης του κράτους. Θα μου πείτε, “δεν έμεινε και τίποτα που να μην το ρημάξανε”.

Όλα αυτά στο κόλπο είναι.
Ο ένας δεν ζει χωρίς τον άλλον.
Ό,τι φτιάχνει ο ένας, έρχεται ο άλλος για να το διαλύσει και αντίστροφα.
Ασφαλιστική δικλείδα. Όσο βγαίνει ο ένας, θα βγαίνει και ο άλλος. Όσο κυβερνάει ο ένας, θα ετοιμάζεται ο άλλος.

Το κακό είναι ότι το ξέρουν και επαναπαύονται.
Και εμείς τους παρακολουθούμε δείχνοντας την δυσαρέσκιά μας με τον μοναδικό τρόπο που νομίζουμε ότι μας έμεινε, λέγοντας τι θα ψηφίσουμε στις επόμενες εκλογές σε διάφορες δημοσκοπήσεις.
Ανεπανάληπτο.

Παρασκευή 6 Μαρτίου 2009

Ερώτηση #16 - Προς: Κυβέρνηση

Αγαπητή (από το 29 με 33% ανάλογα με την δημοσκόπηση) Κυβέρνηση του κ. Καραμανλή και της Νέας Δημοκρατίας.

Ζητάτε συναίνεση.
Και με το δίκαιο σας.
Οι καιροί είναι δύσκολοι και χρειάζεται το πολιτικό σύστημα να λειτουργήσει ομαδικά προς όφελος του λαού (αν και το κεφάλαιο "καίγεται" πιο πολύ) και της χώρας.

Είπατε να βρεθείτε με τον κάθε πολιτικό αρχηγό για να συζητήσετε τα περί της συναίνεσης αυτής.
Ένα ναι και τρία όχι λάβατε.
Δεν είναι και ότι καλύτερο, ειδικά εφόσον το ένα ναι προέρχεται από μια παράταξη, ας πούμε, όμοιας νοοτροπίας.

Κατηγορείτε την αξιωματική αντιπολίτευση ότι λέει όχι στην συναίνεση για να εξυπηρετήσει μικροκομματικά συμφέροντα.

Είναι μικροκομματικό συμφέρον το μέλλον της οικονομίας μας και γενικότερα της Ελλάδας;

Βγήκε ο κ. Καρατζαφέρης και είπε ότι είσαστε πιο δεξιά από αυτούς, με την πολιτική ενίσχυσης κεφαλαίου σε μια περίοδο οικονομικής κρίσης που ακολουθείτε.

Από αυτά που άκουσα, ακόμα και το ΛΑ.Ο.Σ. έχει περισσότερες προτάσεις για την έξοδο από την οικονομική κρίση και κάποιο "σχέδιο" σε αντίθεση με εσάς.

Τετάρτη 4 Μαρτίου 2009

Επίκαιρη μόρφωση περί οικονομικής κρίσης σε βίντεο.

Σήμερα αναδημοσιεύω δυο πολύ επιμορφωτικά βίντεο.
Πολύ επίκαιρα.

Δυστυχώς είναι στα αγγλικά.

Το βίντεο είναι ένα καρτούν που εξηγεί πολύ ωραία τι είναι αυτή η πολυσυζητημένη οικονομική κρίση του χρηματοπιστωτικού συστήματος.
Αποτελείται από 2 κομμάτια.

Απολαύστε:

Κομμάτι 1ο:



Κομμάτι 2ο:

Δευτέρα 2 Μαρτίου 2009

Ερώτηση #15 - Προς: Ε. Αντώναρο

Κ. Αντώναρε,

προσωπική βεντέτα έχετε με τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ;

<<Για μία ακόμη φορά ο πρόεδρος του ΠαΣοΚ απέδειξε ότι δεν είναι σε θέση να παρουσιάσει συγκροτημένες, υπεύθυνες, επίκαιρες και ρεαλιστικές προτάσεις. Η πάγια αυτή πολιτική του αδυναμία και η βουλιμία του για εξουσία σπρώχνουν τον αρχηγό του ΠαΣοΚ όλο και πιο βαθιά στον κατήφορο του λαϊκισμού>>

Εκτός του ότι άρχισε το ΠΑΣΟΚ (αν και αργά κρίνοντας από την κατάσταση της χώρας) σιγά σιγά να παρουσιάζει κάποιες προτάσεις, μάλλον η μακροπρόθεσμη μνήμη δεν είναι το ατού σας.

Ξεχάσατε ότι πριν από 5 χρόνια που ήσασταν εσείς αντιπολίτευση, και εσείς τότε δεν είχατε συγκροτημένες, υπεύθυνες, επίκαιρες και ρεαλιστικές προτάσεις;

Εσείς δεν έχετε βουλιμία για την εξουσία, μιας και τόσο καιρό μάχεστε με νύχια και με δόντια για την διατήρηση των θέσεων εξουσίας σας;

Κυριακή 1 Μαρτίου 2009

Ο Ρομπέν των Τραπεζών.

Απάτη.
Σε ποινικό αδίκημα πρέπει να μετονομαστεί η παροχή 28 δισ. ευρώ στις τράπεζες.
Είναι απαράδεκτο πως με τόσο προκλητικό τρόπο και εντελώς αδικαιολόγητα, χάρισε η κυβέρνηση του κ. Καραμανλή και το οικονομικό επιτελείο, του κ. Αλογοσκούφη τότε, τα 28 δισ. ευρώ από τις τσέπες του λαού, στις τραπεζες.

Ό,τι φάμε, ό,τι πιούμε και ό,τι αρπάξει ο κώλος μας, κατάντησε η οικονομική πολιτική της Ελλάδας.
Χαράζουμε μια πορεία προς το μέλλον, μια ευρωπαϊκή πορεία. Ποιον πάτε να δουλέψετε;
Υπάρχει καλύτερη Ελλάδα και την θέλουμε.
Και εμείς την θέλουμε αλλά είμαστε ηλίθιοι που πιστέψαμε ότι μπορείτε να την φέρετε.
Και χρησιμοποιώ πληθυντικό, επειδή μετά το ΠΑΣΟΚ του 2004, οτιδήποτε άλλο φαινόταν καλύτερο.
Έτσι όπως τα κάνανε, το ίδιο σλόγκαν μπορεί, άνετα, να το αξιοποιήσει η αξιωματική αντιπολίτευση.

Πριν καλά καλά υποδεχτούμε την κρίση στην Ελλάδα παρουσίασαν το σχέδιο, λες και η όλη υπόθεση των 28 δισ. ευρώ ήταν στημένη και περίμεναν μια αφορμή για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα.
Κάτι σαν τον Πατριωτικό νόμο και την τρομοκρατική επίθεση της ενδεκάτης Σεπτεμβρίου στους δίδυμους πύργους.
Με την πρώτη αφορμή, βασισμένοι στον τρόμο, στον πανικό, στην ανησυχία και στην ανασφάλεια του λαού, περνάνε έναν νόμο ή ένα σχέδιο και κανένας δεν παραπονιέται για τίποτα.

Ούτε στην Αμερική δεν δώσανε τόσα πολλά τόσο γρήγορα σε τόσο μικρή μερίδα επιχειρήσεων και είναι και το “άνδρο” του καπιταλισμού.
Στην Ευρώπη τρέχουν να σώσουν, και αυτοί, τις αυτοκινητοβιομηχανίες τους.
Εμείς εδώ στην Ελλάδα αντίστοιχα θα έπρεπε να σώσουμε τον τουρισμό ή την αγροτιά.
Αλλά όχι.
Πρωτοπόροι όπως πάντα προτιμήσαμε (ή καλύτερα προτίμησαν άλλοι, για εμάς) να δώσουμε 28 δισ.ευρώ στις τράπεζες.
Άκου εκεί.
28 δισ. ευρώ.
Άντε να συμμαζέψεις τον προϋπολογισμό σου μετά.
Και όχι για έναν χρόνο, αλλά κανείς δεν μπορεί να προβλέψει για πόσα παραπάνω.
Ακόμα την Ολυμπιάδα του 2004 δεν ξεπληρώσαμε.

Ρομπέν των τραπεζών νομίζει ότι είναι η κυβέρνηση.
Παίρνει από τους φτωχούς και δίνει στις τράπεζες.

Κατά τα άλλα, ντεμέκ δανεισμός υπό όρους.
Είδαμε και τους όρους. Ή μήπως δεν τους είδαμε;
Σωστά, δεν τους είδαμε!
Δύο περιπτώσεις υπάρχουν.
Ή οι όροι είναι τόσο ευνοϊκοί, που δεν τους ανακοινώνουν για να μην τους πάρουμε με τις πέτρες καλή ώρα σαν τον Δεκέμβριο, ή πολύ απλά δεν υπάρχουν όροι.
Θα φανώ αισιόδοξος εάν “ποντάρω” στην πρώτη περίπτωση;
Μάλλον πιο πολύ ρομαντικός παρά αισιόδοξος.
Και εάν, τέλος πάντων, δεν συμμορφωθούν οι τράπεζες (με τους πιθανότατα ανύπαρκτους όρους);
Θα πάρετε πίσω τα λεφτά;
Με τι δύναμη;
Τους δικούς σας βουλευτές δεν μπορείτε να ελέγξετε και θα τα βάλετε με τις τράπεζες που σας τρέφουν;
Απίθανο μου ακούγεται.

Φούσκα αποδεικνύεται η κίνηση της κυβέρνησης.
Μέρα με την μέρα οι επιχειρηματίες ανακαλύπτουν ότι τους αρνούνται δάνεια και ότι η ρευστότητα δεν μεταφέρεται στην πραγματική αγορά.
Μέρα με την μέρα όλο και περισσότερα στοιχεία βγαίνουν στην δημοσιότητα που αποδεικνύουν την ανάγκη λήψης άλλων μέτρων για την διασφάλιση της κίνησης χρήματος στην αγορά.
Μέρα με την μέρα στατιστικές δείχνουν κατά πόσο μειώνεται το ποσοστό δανειοδότησης των τραπεζών και πόσο πιο “αυστηρά” είναι τα μέτρα που επιβάλλουν στους δανειολήπτες.
Ίσως στην αγορά μεταξύ τραπεζών να υπάρχει ρευστότητα, αλλά ποιόν δουλεύουμε;

Προσωπικά καρφάκι δεν μου καίγεται για την διασφάλιση του κέρδος των τραπεζών. Άνθρωποι, δυστυχώς, βασίζονται στον δανεισμό των τραπεζών για να στήσουν, να ανανεώσουν και να συντηρήσουν τις επιχειρήσεις τους, να στήσουν το σπιτικό τους και άλλα πολλά και εναπόθεσαν τις ελπίδες τους στο πακέτο που έδωσε η κυβέρνηση στις τράπεζες. Αποτυχία στο μεγαλείο της, όμως, και όταν καταλάβουμε το μέγεθος της σπατάλης, θα είναι αργά.

Λάβετε επιτέλους ευθύνες κύριοι της κυβέρνησης και διορθώστε την κατάσταση, όσο προλαβαίνετε, χωρίς αμφιλεγόμενες κινήσεις με επίκεντρο την διαβίωση του κεφαλαίου αλλά την διασφάλιση του επιπέδου ζωής όλου του λαού.

Σάββατο 28 Φεβρουαρίου 2009

Ερώτηση #14 - Προς: Γ. Παπανδρέου

Αγαπητέ κ. Παπανδρέου,

έχετε ζητήσει και επίσημα πλέον πρόωρες εκλογές. Ισχυρίζεστε ότι είσαστε η λύση στα προβλήματα της Ελλάδας. Τουλάχιστον η πιο ρεαλιστική λύση. Δεν αμφιβάλλω σε αυτό το μέρος.

Η άνοδος σας στις δημοσκοπήσεις ως κόμμα ήταν απότομη.
Αν και αρχίζει το ΠΑΣΟΚ να δείχνει ένα πιο “συμπαγές” και οργανωμένο πρόσωπο ως προς τις απόψεις του ακόμα να δείξετε μια ολοκληρωμένη πολιτική γραμμή.
Να μας πείτε ότι θα κάνετε αυτό, εκείνο και το άλλο, για να πετύχετε το παραάλλο.

Νομίζω ότι δεν είναι νωρίς ο λαός να θέλει να βλέπει από τώρα τις πολιτικές που θα ακολουθήσετε εάν νικήσετε στις επόμενες εκλογές. Ειδικά εφόσον εσείς ισχυρίζεστε ότι είσαστε έτοιμοι και ζητήσατε και τις εκλογές.

Επίσης αποφασίστε και παρουσιάστε το μελλοντικό κυβερνητικό επιτελείο σας, να ξέρουμε σε ποιους ενδέχεται να εμπιστευθούμε την χώρα. Δεν θέλουμε, άλλο πια, να βλέπουμε το κάθε ισχυρό πολιτικό πρόσωπο του ΠΑΣΟΚ να έχει μια δική του μικρή ομάδα σχεδόν ανεξάρτητη από τις άλλες (βλ. Βενιζέλος, Διαμαντοπούλου κτλ).

Παρασκευή 27 Φεβρουαρίου 2009

Ερώτηση #13 - Προς: Ε. Στυλιανίδη

Κ. Στυλιανίδη απαράδεκτες οι δηλώσεις σας στο βραδινό δελτίο ειδήσεων του MEGA στις 26/2/2009, στην συζήτησή σας με την κ. Διαμαντοπούλου.

Η κυρία Διαμαντοπούλου πολύ σωστά σας ρώτησε γιατί δεν χρησιμοποιείτε αξιοκρατικά μέσα όπως τον ΑΣΕΠ για να διορίσετε τα ικανότερα άτομα σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς της χώρας.
Η απάντησή σας ήταν απίστευτη από ένα άτομο το οποίο είναι υπουργός.
Είπατε ότι δεν είναι καιρός για πειραματισμούς και ότι τα δικά σας πρόσωπα (τα λεγόμενα blue boys όπως, υπέροχα, έθεσε ο εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ κ. Παπακωνσταντίνου) είναι εγγυημένα, αποδοτικά και πιο αξιόπιστα.

Ένα μεγάλο μπράβο λοιπόν σε εσάς κ. Στυλιανίδη που με μία απλή πρόταση μας εξηγείτε ότι για να μπεις στον δημόσιο τομέα πρέπει να είσαι “μπλε”.

Μήπως τώρα σκέφτεστε να ανακαλέσετε αυτά που είπατε ή να δώσετε κάποια πιο πειστική επεξήγηση για τα λόγια σας;

Τετάρτη 25 Φεβρουαρίου 2009

Ο Παλαιοκώστας και οι παραιτήσεις.

Φαντασμαγορική για δεύτερη φορά μέσα στα τελευταία χρόνια, ήταν η απόδραση του κρατουμένου Παλαιοκώστα.
Κατάφερε και πάλι να βγει από τα κάγκελα του Κορυδαλλού χρησιμοποιώντας ελικόπτερο.
Μάλιστα, ο κρατούμενος αυτός, βρισκόταν στην απομόνωση για να αποφευχθεί και δεύτερη απόδραση.

Ούτε στην πασίγνωστη σειρά Prison Break δεν βλέπουμε τέτοια σκηνικά.
Ίσως να φταίει και το ότι στην σειρά τα μέτρα ασφαλείας των φυλακών ήταν πιο πολλά και πιο αποδοτικά από ότι στον Κορυδαλλό.
Κάπως έτσι καταντήσαμε.
Στην πραγματικότητα της Ελλάδας, είναι πιο εύκολο να αποδράσεις από μια φυλακή από ότι σε μια αμερικάνικη τηλεοπτική σειρά.

Ακόμα μια πρωτιά στην Ελλάδα.
Και την λέω πρωτιά και όχι "δευτεριά" γιατί παρά το γεγονός ότι πριν τρία χρόνια ο Παλαιοκώστας απέδρασε με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, ως Νεοέλληνες είμαστε πιστοί στα ήθη και στις παραδόσεις και δεν διορθώσαμε τίποτε για να αποτρέψουμε κάποια πιθανή επανάληψη του γεγονότος αυτού.
Πρωτιά λοιπόν για την ξεφτίλα μας.
Δεν λέμε να μάθουμε από τα λάθη μας. Και ούτε και τώρα θα κάνουμε τίποτε.
"Παραιτήσανε" μερικούς για το θεαθήναι και η γη άρχισε να γυρίζει πάλι.
Με 2-3 παραιτήσεις, όμως, δεν λύνουμε προβλήματα.
Αντίθετα, τα καλύπτουμε για λίγο καιρό μέχρι να έρθει ο επόμενος στην δύσκολη θέση να κάνει αυτά που ποτέ δεν μπήκαμε στον κόπο να κάνουμε εμείς, με αποτέλεσμα ως τότε τα πρόβλημα να διογκώνονται.

Πέσανε όλοι με τα μούτρα να φάνε την αστυνομία, την διοίκηση της φυλακής, τους φύλακες, τους αρμόδιους υπουργούς, τον πρωθυπουργό και την ΝΔ γενικότερα.
Πολλοί bloggers αγανάκτησαν.
Άρχισαν όλοι να ζητούν παραιτήσεις.
Το ίδιο θα ήθελε και ο λαός φαντάζομαι.
Τόσα γίνονται και κανένας να μην παραιτηθεί;
Κρίμα είναι.
Εάν θεωρούμε ότι με μια απόδραση ξεχειλίζει το ποτήρι, τότε είμαστε άξιοι της μοίρας μας.
Τα τελευταία δυο χρόνια είδαμε, 2-3 σκάνδαλα στα οποία εμπλέκονταν πολιτικά κόμματα, πυρκαγιές σε όλη την χώρα και πουθενά κρατικό μηχανισμό, πόλεις να καίγονται, μαζικές πορείες, δολοφονία παιδιού από αστυνομικό, και πόσα άλλα "καλούδια" αλλά κανένας σχεδόν δεν ταρακουνήθηκε από την θεσούλα του.

Όπως είπε και ο κ. Αντώναρος στις δηλώσεις του, ο υπουργός δικαιοσύνης ζήτησε από δυο διοικητικά πρόσωπα των φυλακών του Κορυδαλλού να υποβάλλουν την παραίτησή τους.
Παραβλέπω το γεγονός ότι πλέον ανακοινώνουμε ότι ζητάμε από κάποιον να υποβάλλει την παραίτησή του και αναρωτιέμαι απλά τι έχει να προσφέρει η παραίτηση κάποιου διοικητικού όταν από πάνω του υπάρχουν τόσοι και τόσοι που παραμένουν ανέπαφοι στις δερμάτινες καρέκλες τους.
Σίγουρα προσφέρει αρκετή στάχτη στα μάτια του κοσμάκι.
Μόνο αυτό μάλλον.
Με 2-3 παραιτήσεις δεν λύνουμε προβλήματα κύριε Δένδια και κ. Καραμανλή.

Εάν έχετε ισχυρή κυβέρνηση, αποδείξτε το στον λαό.
Κάντε την "χάρη" στην αντιπολίτευση και κάντε πρόωρες εκλογές και κερδίστε, εάν μπορείτε.

Τρίτη 24 Φεβρουαρίου 2009

Ερώτηση #12 - Προς: Ε. Αντώναρο

Συγχαρητήρια για την μονιμοποίησή σας στην θέση του Κυβερνητικού Εκπροσώπου στον πρόσφατο ανασχηματισμό.

Για να κάνει την επιλογή αυτή ο κ. Καραμανλής και να σας αφήσει να συνεχίσετε το πολιτικό σας έργο, κάνοντας δηλώσεις και ανακοινώνοντας τις επίσημες θέσης της κυβέρνησης, προφανώς κάνετε καλή δουλειά και φέρνετε εις πέρας την "αποστολή" σας.

Περνάω στην ερώτησή μου.
Κύριε Αντώναρε, τα κείμενα για τις δηλώσεις τα γράφετε εσείς ο ίδιος;
Δεν σας ενημέρωσε κανένας ότι δεν λέμε ότι κάποιο πολιτικό πρόσωπο ζητάει την παραίτηση κάποιου άλλου;
Πείτε, απλά, ότι οι κύριοι Χ και Ψ υπέβαλλαν τις παραιτήσεις τους, οι οποίες έγιναν δεκτές.
Δεν χρειάζεται να υποβαθμίσετε και άλλο το, ήδη υποβαθμισμένο, πολιτικό σύστημα/σκηνικό της Ελλάδας.

Κυριακή 22 Φεβρουαρίου 2009

Eurovision και ζήτω η οικονομική κρίση.

Τι μανία έχει καταντήσει και αυτό;
Κάθε χρόνο, τέτοιο καιρό, τρέχουν οι Έλληνες να ψηφίσουν. Φρενίτιδα στα κανάλια και στα δελτία ειδήσεων για το τραγούδι που θα μας εκπροσωπήσει στην Ευρώπη και συγκεκριμένα στην Eurovision.

Σοβαρή υπόθεση!
Παλιότερα, υπουργοί και πατριάρχες έδιναν την ευλογία τους στον τραγουδιστή/τρια.

Σάλος γινόταν για το ρούχο που θα επέλεγε να φορέσει ο τραγουδιστής στην "γιορτή του τραγουδιού". Εννοείτε ότι τα ρούχα είναι κάποιου διάσημου σχεδιαστή, το οποίο κοστίζει μισθούς μισού έτους ενός υπαλλήλου της γενειάς των 700 ευρώ. Και λίγα είπα νομίζω. Πολύ λίγα.
Ειδικά για το φόρεμα που υποστήριζε τα πλούσια στήθη της Μαντώ (τα οποία δεν αποδείχτηκαν τόσο αποδοτικά και δελεαστικά όσο περίμενε ο Ελληνικός πληθυσμός) η τιμή ήταν εξωφρενική. Η τσέπη του λαού τα φορτώθηκε όλα αυτά βέβαια. Και τα φορτώνεται ακόμα.

Τα τραγούδια, βέβαια, είναι όλα από γνωστούς, εγκεκριμένους και πετυχημένους συνθέτες.
Μεγάλα ονόματα τα οποία υποτίθεται ότι εγγυούνται την επιτυχία της χώρας μας.

Μεγάλα ονόματα είναι και οι χορογράφοι (τουλάχιστον για τον δικό τους χώρο γιατί εγώ ιδέα δεν είχα και πρώτη φορά τους άκουγα).
Και σαφέστατα η χορογραφία μετράει πάρα πολύ. Ίσως και περισσότερο από το ίδιο το τραγούδι.
Όλοι ψήφισαν την χώρα που είχε βάλει μια "τραγουδίστρια" να βγάλει, ένα ένα, σχεδόν όλα τα ρούχα της στην σκηνή πάνω.
Και γιατί να μην την ψηφίζουν άλλωστε;

Ο "θεσμός" της Eurovision έχει μετατραπεί από διαγωνισμό τραγουδιού, σε διαγωνισμό χορού και φαντασμαγορικού σόου εκ μέρους των τραγουδιστών.
Κάθε χρόνο όλο και περισσότερα φωτάκια, video-walls και περισσότερες κάμερες για να καλύψουν από την κάθε γωνία, το γεγονός της χρονιάς.
Θα το χαρακτηρίσω απλά ως σπατάλη ενέργειας.

Οι προβολές από πίσω σε 3-4 χρόνια θα είναι τόσο φανταχτερές και γρήγορες που θα προκαλούν επιληψία.
Ήδη, η φετινή συμμετοχή της Ελλάδας προκαλεί τέτοιο πρόβλημα. 1 λεπτό έπεσα πάνω στην εκπομπή επιλογής τραγουδιού και τα μάτια μου κόντεψαν να γυρίσουν ανάποδα.

Από όλες τις Ευρωπαϊκές χώρες, μόνο εμείς οι Έλληνες δίνουμε τόση βαρύτητα στην Eurovision.
Ψάχνουμε να βρούμε την ιδανική συμμετοχή, σχολιάζουμε όλα τα υπόλοιπα τραγούδια και κάθε χρόνο προβλέπουμε την νίκη μας ή τουλάχιστον μια θέση στην πρώτη 3άδα.

Στην Γερμανία, ψηφίζουν κάθε χρόνο το πιο χαβαλετζίδικο τραγούδι. Δεν τους ενδιαφέρει και πολύ. Έχουν πιο σοβαρά θέματα με τα οποία πρέπει να ασχοληθούν.

Για να αποκτήσει αξία και πάλι η Eurovision, θα πρέπει να υπάρχει κάποιου είδους βραβείο.
Η χώρα που θα νικήσει θα βγει από την επιτήρηση ή θα μειωθούν τα επιτόκια δανεισμού της ή κάτι σχετικό με την οικονομική κρίση.
Κρίμα είναι, τόσοι Έλληνες, να ξοδεύουν ευρώπουλα, από αυτά που δεν τους περισσεύουν, σε SMS, για να ψηφίσουν το καλύτερο τραγούδι για να μας εκπροσωπήσει, και να μην βλέπουν αντίκρισμα στα ευρώ που ξοδεύουν.
Φανταστείτε το σαν κάποιου είδους επένδυση με μεγάλη επικινδυνότητα.

Eurovision και έξοδος από την οικονομική κρίση, πρέπει να πάνε πακέτο.
Δεν ξυπνάμε σιγά σιγά;
Χάσαμε την επαφή με την πραγματικότητα.

Παρασκευή 20 Φεβρουαρίου 2009

Ερώτηση #11 - Προς: Έλληνες σκεπτόμενους και λοιπούς ενδιαφερόμενους

Αγαπητοί συμπατριώτες, αγρότες, φορολογούμενοι, οικοδόμοι, φοιτητές, υπάλληλοι (δημόσιοι και ιδιωτικοί), καθηγητές και δάσκαλοι, ταξιτζίδες, εφοπλιστές κτλ κτλ,

είμαι στην ευχάριστη θέση, να έχω την άνεση να εκδηλώσω την χαρά μου για την νέα τροπή που πήρε η οικονομία της χώρας μας.

Ναι, φίλε Έλληνα ψηφοφόρε.
Είναι αλήθεια.
Μην το αρνείσαι.
Η οικονομία της χώρας μας βρίσκεται, επίσημα πλέον, υπό την επιτήρηση της Ε.Ε. .

Αμέσως να ανακοινώσουν, ο υπουργός οικονομίας και το οικονομικό επιτελείο του, ότι τα μέτρα θα εφαρμοστούν <<με αυστηρότητα, εδώ και τώρα>>.

Γι' αυτό τους επέλεξε ο Ελληνικός λαός;
Με το που βγήκαμε από την επιτήρηση, κατάφεραν, σε διάστημα 4-5 ετών να μας ξαναβάλουν.
Και για αυτό μήπως φταίει η οικονομική κρίση;
'Η μήπως φταίει πάλι το κράτος που παρέδωσε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ;

Η κοροϊδία έχει και τα όριά της.
Δεν θα εθελοτυφλούμε όταν μας συμφέρει.

Πέμπτη 19 Φεβρουαρίου 2009

Κύριε Πρωθυπουργέ είσαστε καλά;

Ομολογώ δημόσια την ανησυχία μου για τον κ. Πρωθυπουργό.

Είναι τέτοιες οι συγκυρίες και όμως ακόμα δεν έχει δείξει σημεία ζωής ο κ. Καραμανλής.

Όταν η διαφορά ΠΑΣΟΚ - ΝΔ, στις δημοσκοπήσεις, ήταν στις 5 μονάδες (πρωτοφανές, τότε, γεγονός), ο Πρωθυπουργός άρχισε τις δημόσιες εμφανίσεις.
Τον βγάλανε στην πρώτη γραμμή μιας και είναι ίσως το μοναδικό (με 2-3 εξαιρέσεις) αρεστό πρόσωπο που εμπνέει - ή καλύτερα ενέπνεε - εμπιστοσύνη από την ΝΔ, για να μειωθεί η διαφορά στις δημοσκοπήσεις.
Με το θέμα του κ. Τατούλη, πάλι τα ίδια, με διαβεβαιώσεις περί εξαφάνισης της εσωστρέφειας.
Όταν το σκάνδαλο της Μονής Βατοπαιδίου (κάτι σαν να θυμάμαι... κάτι μου λέει αυτό το όνομα...) πήρε μεγάλες διαστάσεις, ο πρωθυπουργός δεσμευόταν ότι θα λάμψει η αλήθεια και ότι η δικαιοσύνη θα κάνει την δουλεία της όπως πρέπει.
Με την οικονομία είχαμε δηλώσεις ότι μπορεί η κυβέρνηση να αντεπεξέλθει και να προστατεύσει την χώρα μας από την νέα "πιπίλα" των κυβερνήσεων για να χαρίζουν λεφτά στις τράπεζες.

Πιο συγκεκριμένα είδαμε/ακούσαμε/μάθαμε:

Ο Πρωθυπουργός δήλωσε την λύπη του για την δολοφονία του 15χρονου.
Ο Πρωθυπουργός έκανε δηλώσεις για τις καταστροφές και τις πορείες.
Ο Πρωθυπουργός ανακοίνωσε μέτρα για τις τουριστικές επιχειρήσεις.
Ο Πρωθυπουργός έκανε περιοδεία στο χ μέρος.
Ο Πρωθυπουργός έκανε δηλώσεις για την οικονομική κρίση.
Ο Πρωθυπουργός έδειξε την αισιοδοξία του για το σχέδιο για την κρίση.
Ο Πρωθυπουργός έδειξε την αισιοδοξία του για το νέο σχέδιο για την κρίση.
Ο Πρωθυπουργός έδειξε την αισιοδοξία του για την ανανέωση του νέου σχεδίου για την κρίση.
Ο Πρωθυπουργός το ένα και το άλλο και έκανε και έρανε... το νόημα το πιάσαμε.

Σήμερα η κατάσταση δεν διαφέρει και πολύ.

Το ΠΑΣΟΚ παραμένει σταθερά μπροστά στις δημοσκοπήσεις.
Το αντάρτικο και η εσωστρέφεια, στην ΝΔ, είναι καθημερινό θέμα στα δελτία ειδήσεων με μόνη αλλαγή κάθε φορά το κεντρικό πρόσωπο.
Η εμπιστοσύνη του λαού στην κυβέρνηση είναι στα χαμηλότερα επίπεδα (εκτός από κάτι τυφλούς με παρωπίδες, φανατισμένους, κολλημένους που έχουν χάσει την επαφή με την πραγματικότητα).
Οι αγρότες με το ζόρι κατάφεραν να διαλύσουν τα μπλόκα τους (αλήθεια, θυμάται κανείς τους αγρότες ή τους ξεχάσαμε κιόλας;).
Ο κ. Παπανδρέου ζήτησε επίσημα εκλογές.
Άρχισαν να κυκλοφορούν κιόλας φήμες για πιθανές ημερομηνίες εκλογών.
Μέχρι και φήμες για δήθεν παραίτηση από την προεδρία του κόμματος και για μετανάστευση στην Αμερική για να διδάξει στο πανεπιστήμιο Ταφτς της Βοστώνης ακούστηκε για τον Πρωθυπουργό.

Υπό άλλες συνθήκες ο κ. Καραμανλής θα είχε γυρίσει ολόκληρη την Ελλάδα για να ανατρέψει το πολιτικό σκηνικό.
Και φτάνω στην ανησυχία μου.

Δεν θα πέσω στα παιδιαρίσματα και στα χαριτολογήματα διαφόρων συναδέλφων μπλογκερς και άλλων σατιρικών εκπομπών, οι οποίες ισχυρίζονται ότι ο Πρωθυπουργός αράζει σε έναν καναπέ και βλέπει τηλεόραση ή ότι παίζει playstation και πιο συγκεκριμένα (έχει ιδιαίτερη σημασία) παίζει pro ή ότι τρώει τα καλούδια που του ετοίμασε η κ. Νατάσα.

Μήπως ο κ. Καραμανλής έχει κάποιο πρόβλημα υγείας και δεν βγαίνει από το Μαξίμου;
Μήπως αρρώστησαν τα δίδυμα (ή έστω ένα από τα δύο);
Μήπως βρίσκεται ακόμα στο κρεβάτι με την κ. Νατάσα από την γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου;

Οι ελπίδες μου πάνε στην τρίτη εκδοχή. Δεν νοείται Έλληνας Πολιτικός Ηγέτης χωρίς ενεργή σεξουαλική ζωή (βλ. Αντρέας Παπανδρέου).
Από την μια καλό το σεξ, να φύγει και η πίεση που τον πλακώνει αυτόν τον καιρό και να καθαρίσει το μυαλό του μπας και μας κυβερνήσει, από την άλλη φοβάμαι μήπως μας τον κουράσει η κ. Νατάσα και μετά ζήτω που καήκαμε.
Έβγαλε και ο ΣΚΑΪ βιβλίο με το κάμα σούτρα και μπορεί να υπάρχουν περίεργες διαθέσεις.

Η αλήθεια είναι ότι έδωσε σημεία ζωής σχετικά πρόσφατα, κάνοντας μια δημόσια εμφάνιση, ουσιαστικά διαψεύδοντας (κατά κάποιον τρόπο) τις φήμες για πρόωρες εκλογές.
Δεν αρκεί όμως.
Πλέον καμία πολιτική κίνηση, πόσο μάλλον ακόμα μια πολιτική δέσμευση ή διαβεβαίωση, δεν αρκεί.
Είναι λίγο αργά για θαύματα τουλάχιστον στο σημερινό πολιτικό σκηνικό.

Ελπίζω να μην είναι αργά και για τον λαό.

Τετάρτη 18 Φεβρουαρίου 2009

Ερώτηση #10 - Προς: Γ. Γιακουμάτο

Αγαπητέ κ. Γιακουμάτε,

αναφερόμενος στην φάρσα, που σας έκανε ο Αποστόλης Μπαρμπαγιάννης, της γνωστής ραδιοφωνικής εκπομπής του ΣΚΑΪ, Ελληνοφρένεια, προκαλέσατε την εκπομπή να παίξει ολόκληρη την φάρσα σε δηλώσεις σας σε πρωινή (εάν θυμάμαι καλά) εκπομπή.

Οι ίδιοι, αν και σκληροί στην σάτιρά τους, επέλεξαν να μην παίξουν ολόκληρη την φάρσα στις πρώτες εκπομπές τους. Μόνο όταν τους προκαλέσατε, επέλεξαν, την Δευτέρα 16 Φεβρουαρίου, να μεταδώσουν και το σκέλος που άφησαν έξω.

Μπορώ να πω ότι καλύτερα θα ήταν να μην το έπαιζαν. Χάσατε το κύρος που είχατε ως πολιτικός, που είχε την άνεση να βγαίνει στα κανάλια και να μιλάει.
Οχετός το στόμα σας κύριε Γιακουμάτε, και είναι κρίμα, τέτοιου είδους συμπεριφορές να κυβερνάνε τον τόπο μας.
Μετά αναρωτιόμαστε γιατί δεν πάμε μπροστά.

Με τέτοια ευγένεια προοδεύσατε στο πολιτικό σκηνικό;
Με τέτοια ευγένεια μιλάτε σε οποιονδήποτε πολίτη;
Έτσι σας αναθρέψαν;


(Για όσους θέλουν να ακούσουν την εκπομπή με τα επίμαχα λόγια του κ. Γιακουμάτου, μπορείτε να την ακούσετε εδώ: http://www.skai.gr/master_avod.php?id=111237&cid=43346&bc=43346&lsc=2)

Τρίτη 17 Φεβρουαρίου 2009

Ερώτηση #9 - Προς: Γ. Βουλγαράκη

Ωραία δήλωση.
Ωραίο "come-back". Επιστροφή στην πολιτική επικαιρότητα που λέμε.
Αλλά πάλι κάνετε το ίδιο λάθος.

Είπατε ότι εάν σας ζητήσει ο κ. Καραμανλής να αυτομαστιγωθείτε στο Σύνταγμα, θα το κάνετε.
Όπως και με τις προηγούμενες δηλώσεις σας, επιλέγετε να "ξεχάσετε" τον λαό.
Να τον βγάλετε έξω από την υπόθεση της πολιτική σας "ανάστασης".

Θα είμαι, λοιπόν, σύντομος.

Εάν σας το ζητήσει ο λαός ή ακόμα καλύτερα, οι ψηφοφόροι σας, δεν θα αυτομαστιγωθείτε στο Σύνταγμα;
Μόνο ότι διατάξει ο κ. Καραμανλής;
Το πρόγραμμά σας περιλαμβάνει μόνο αυτομαστίγωμα;
Δεν θέλετε να σας βοηθήσει ο λαός;
Να το ευχαριστηθούν και αυτοί λίγο.
Να πάρουν και αυτοί μια χαρά στα 5 χρόνια που τους κυβερνάτε!

Κυριακή 15 Φεβρουαρίου 2009

Όταν το μικρό ψαρι "την λέει" στο μεγάλο.

Επαναλαμβανόμενο φαινόμενο στην Ελληνική πολιτική, έχει καταντήσει το "φάγωμα" πολιτικών ίδιας παράταξης.

Πισώπλατες μαχαιριές δίνουν και παίρνουν. Αυτά είναι και τα πρώτα σημάδια ότι ένα κόμμα αρχίζει να παίρνει την "κάτω βόλτα".

Το άσχημο είναι όταν το κόμμα αυτό βρίσκεται στην κυβέρνηση και θίγονται άτομα που κυβερνούν τον τόπο.
Δεν είναι το ίδιο ανησυχητικό όταν ένα κόμμα της αντιπολίτευσης αρχίζει να τρώγεται με τον ίδιο του τον εαυτό, μιας και αυτοί δεν έχουν να κάνουν άμεσα με την διαχείριση της χώρας. Έμμεσα, βέβαια, το κόστος παραμένει μεγάλο μιας και εάν η κυβέρνηση δεν έρχεται αντιμέτωπη με σοβαρή και οργανωμένη αντιπολίτευση (το ζήσαμε και αυτό πολύ πρόσφατα και αρκετοί ισχυρίζονται ότι μπορεί και να το ζούμε ακόμα) τότε έχει την άνεση να κάνει ότι γουστάρει πολιτικά και νομοθετικά.

Όταν το "φάγωμα" γίνεται στο κυβερνών κόμμα, τότε ο λαός θα πρέπει να αρχίζει να ανησυχεί.
Δεν γίνεται άτομα τις ίδιας παράταξης να υπονομεύουν και να μηδενίζουν το (πιθανό) έργο ενός ενεργού πολιτικού προσώπου εξουσίας. Είναι σαν να λένε στον κόσμο "αυτός που διαλέξατε για να σας κυβερνήσει, δεν ξέρει να εκτιμάει σωστά τα πρόσωπα που τον περιτριγυρίζουν".

Τόσες φορές γίναμε μάρτυρες του μαχαιρώματος υπουργού από απογοητευμένο βουλευτή που είχε μεγαλύτερες βλέψεις και προσδοκίες για τον ρόλο του σε μια νεοσύστατη κυβέρνηση.

Τον τελευταίο καιρό έχουμε νέα φαινόμενα (όλα τα παρακάτω πολιτικά πρόσωπα ανήκουν στην ίδια παράταξη):
1. Πρώην υπουργός πολιτισμού μαχαιρώνει συναδέλφους του για το κλείσιμο πορτών των γραφείων τους
2. Πρώην υπουργός οικονομίας μαχαιρώνει την νέα οικονομική πορεία της κυβέρνησης
3. Υπουργός υγείας μαχαιρώνει την κυβέρνηση για την ανυπαρξία σχεδίου εξόδου από την οικονομική κρίση
4. Βουλευτής μαχαιρώνει τον παραπάνω υπουργό υγείας
5, 6, 7, ... βάλτε το "αντάρτικο" της επιλογής σας

Ούτε την κολοκυθιά να παίζανε.

Αυτό που με ανησυχεί, όμως, πιο πολύ από όλα, είναι το γεγονός ότι ο Έλληνας ψηφοφόρος παραμένει αφελής και φανατισμένος και αγνοεί όσα στοιχεία είναι μπροστά του.

Πως γίνεται να υπάρχει ακόμα η πεποίθηση ότι ο κ. Καραμανλής είναι πολύ καλός αλλά όλα τα άλλα πολιτικά πρόσωπα του κόμματος φταίνε για την κατάντια της κυβέρνησης;
Αφού, ο ίδιος ο Πρωθυπουργός τα επέλεξε και συνεχίζει να επιλέγει τα άτομα που βρίσκονται γύρω του.
Τόσο χάλια κριτική ικανότητα έχει ή απλά από τους 151 διαλέγει τους λιγότερο ανίκανους; Ένα άτομο δεν είναι αρκετό για να πάει αυτή η χώρα μπροστά.

Δεν αρκεί μόνο να είσαι κατάλληλος για πρωθυπουργός.
Πρέπει να έχεις κάνει και σωστές επιλογές για το υπόλοιπο κυβερνητικό "team" σου.
Κάτι τέτοιο δεν το βλέπω εγώ και μαζί μου και πολύ μεγάλο ποσοστό των Ελλήνων ψηφοφόρων.

Παρασκευή 13 Φεβρουαρίου 2009

Της Εσωστρέφειας και του αντάρτικου.

Μας κούρασαν.
Φτάνει πια.
Αποφασίστε.

Κάθε ένα με δύο μήνες, ένα νέο φαινόμενο <<αντάρτικου>> εμφανίζεται στο χώρο του κυβερνώντος κόμματος.
Μόδα κατάντησε, μάλλον, αυτό το πράγμα.
Θέαμα στα τηλεοπτικά κανάλια. Ξεκατίνιασμα πολιτικών προσώπων στα πρωινάδικα. Χειρότερα από την μεσημεριανή ζώνη κουτσομπολίστικων καναλιών.
Η πολιτική σε επίπεδα "ριάλιτι σόου". Μόνο στο ίδιο σπίτι με κάμερες, δεν τους βάλανε ακόμα.

Εμείς πάντως, ως τρίτοι παρατηρητές, το λαμβάνουμε το μήνυμα. Είναι πεντακάθαρο.
Η ίδια η κοινοβουλευτική ομάδα της Ν.Δ. (τουλάχιστον μέρη της) δεν αρέσκεται με την πορεία που έχει επιλέξει η κυβέρνηση για την Ελλάδα.
Η κυβέρνηση, η οποία ίσως και να είναι η πρώτη η οποία συστηματικά επιλέγει να αγνοήσει τα υπόλοιπα μέλη του κόμματός της.
Ο Πρωθυπουργός, επανειλημμένα, βγαίνει να διαβεβαιώσει τον λαό ότι ξέρει τι του γίνεται και να ζητήσει από τους υπουργούς του να ανοίγουν τις πόρτες των υπουργείων τους.

Τουλάχιστον εγώ, έφτασα στο σημείο να πιστεύω ότι το λέει για να το πιστέψει ο ίδιος. Δεν είμαι σίγουρος, όμως, εάν τα καταφέρνει. Δεν δείχνει να πείθει πάντως.

Τατούλης, Δαϊλάκης και πλέον Μανώλης.
Παραιτεί τον κ. Δαϊλάκη και φτάνει για πρώτη φορά στους 151. Πάλι καλά παρενέβη η κ. Στέλλα Μπεζαντάκου και ο Πρωθυπουργός πήρε πίσω στην κοινοβουλευτική του ομάδα τον κ. Δαϊλάκη. Πρωτιά στην πολιτική ιστορία από την Ν.Δ. με Πρωθυπουργό να δέχεται συμβουλές από "ποιοτικές αηδούς".
152 πάλι.
Από 152 "παραιτεί" τον κ. Τατούλη και "αισίως" φτάνει στους 151. Ότι χρειάζεται δηλαδή για να παραμείνει στην εξουσία.
Εδώ του κάνει "λαδιά" ο κ. Μανώλης. Υπέβαλε την παραίτησή του μετά από κάποιες "αντάρτικες" δηλώσεις.
Δεν έχει όμως την άνεση να πάει τους 150 ο Πρωθυπουργός μας. Οπότε έτσι απλά με μια θεατρική κίνηση, όπως και τότε με τον κ. Παυλόπουλο, δεν γίνεται δεκτή η παραίτηση του από την κοινοβουλευτική ομάδα της Ν.Δ. .
Απλά μαθηματικά.
Αυτοδυναμία - Πρόωρες εκλογές = 1 βουλευτής.
Ίσως να τα κατάφερνε καλύτερα ο κ. Καραμανλής ως μαθηματικός.

Τέλος πάντων.
Ο Πρωθυπουργός ισχυρίζεται ενώπιον του λαού ότι νιώθει και είναι ισχυρός.
Εάν είναι ισχυρός και δεν μπορεί καλά καλά να χειριστεί τους υπουργούς του και το κόμμα του, πώς θα χειριστεί και θα βρει λύσεις στα σημαντικά προβλήματα του λαού;
Πάρτε μια απόφαση.
Ισχυρός ή ανίσχυρος;

Ίσως να είναι καιρός να αλλάξουν την ερώτηση των δημοσκοπήσεων περί καταλληλότητας και να την κάνουν ερώτηση περί της ισχύος (αν και εδώ ο αντίπαλος θα βρίσκεται αρκετές μονάδες κάτω).

Τετάρτη 11 Φεβρουαρίου 2009

Το νέο χόμπι - μόδα των Ελλήνων Δημάρχων.

Νέα μόδα έχει καταντήσει ο συνεχής "πόλεμος" δημάρχων και πρασίνου (πάρκων και λοιπών παρόμοιων περιοχών).

Στα αστικά κέντρα (ιδίως στα μεγάλα) τα οποία έχουν κατακλυστεί από τσιμέντο και πίσσα, οι μικρές και ελάχιστες πράσινες εκτάσεις που απέμειναν, αποτελούν κάποιου είδους αστικές οάσεις.
Οάσεις για παιδιά, ζώα και νέους που κουράστηκαν το μπετόν και την όψη των πολυκατοικιών.

Αντί, λοιπόν, να τις προστατέψουν, να τις συντηρήσουν, να τις ανανεώσουν και να τις αναβαθμίσουν, έχουν αρχίσει έναν άτυπο, άδικο και βάρβαρο πόλεμο εναντίον τους.
Ο στόχος του είναι, αποκλειστικά και μόνο, "άμαχος πληθυσμός".

Δύο τρανά παραδείγματα που είναι και πρόσφατα μου έρχονται στο μυαλό.

1. Νικήτας Κακλαμάνης - Δήμαρχος Αθηνών.

Υποκρισία σε νέα επίπεδα από τον Δήμαρχο Αθηνών. Βυθισμένος στην θλίψη και στην οργή τον Δεκέμβριο όταν του κάψανε (εκτός από το κέντρο της πόλης, για το οποίο δεν έδειξε να "πονάει" και πολύ) το πλαστικό χριστουγεννιάτικο δέντρο του.
Αυτό το έμβλημα χαράς και ευφράδειας που φέρνει κάθε χρόνο μαζί του το πνεύμα των χριστουγέννων (παρέα με τον φρενιτιώδη υπερκαταναλωτισμό).

Κάηκε, λοιπόν, το πλαστικό δέντρο.

Πολύ σύντομα, φρόντισε ο δήμαρχος να το αντικαταστήσει. Αυτή τη φορά ήταν προετοιμασμένος. Έβαλε διμοιρία των ΜΑΤ να το προστατεύουν από τους βέβηλους φοιτητές.
Δεν πέρασε ένας μήνας από την προσπάθεια προστασίας του νέου πλαστικού χριστουγεννιάτικου δέντρου και μάλλον κάτι άλλαξε βαθιά μέσα του.
Σιχάθηκε τα δέντρα; Το πράσινο;
Κήρυξε πόλεμο με το πράσινο ξεκινώντας με το πάρκο που βρισκόταν στις οδούς Πατησίων με Κύπρου. Δεν άφησε κανένα δέντρο στο πάρκο αυτό. Πάλι έβαλε διμοιρίες των ΜΑΤ αυτή την φορά να προστατεύουν τις μπουλντόζες από τους εξαγριωμένους κατοίκους της περιοχής, οι οποίοι έβλεπαν το πράσινο που στόλιζε την γειτονιά τους να "δολοφονείται" από τον δήμαρχό τους.
Από δήμαρχο - χριστουγεννιάτικο πνεύμα, μετατράπηκε σε δήμαρχο - σχιζοφρενή δολοφόνο με το πριόνι.

Άξιος.

2. Θωμάς Μαργαρίτης - Δήμαρχος Δράμας.

Δήμαρχος Δράμας εδώ και δυο τετραετίες χωρίς σοβαρό ανταγωνισμό. Κατά την διάρκεια της δημαρχίας του (εκτός από το στένεμα των δρόμων και την δημιουργία προβλήματος με το παρκάρισμα) δημιουργήθηκε, με τις ευλογίες του, η γνωστή, πλέον, Ονειρούπολη.
Στην αρχή, μερικά ξύλινα σπιτάκια και ένα τρενάκι, έκαναν την εμφάνισή τους στην κεντρική πλατεία της πόλης, κάθε χριστουγεννιάτικη εορταστική περίοδο.
Τον επόμενο χρόνο, εξαπλώθηκαν λίγο τα σπιτάκια αυτά. Τον τρίτο χρόνο άρχισε ο "πόλεμος". Τα πρώτα μπετά έπεσαν μέσα στον δημοτικό κήπο. Αμέσως ήρθε και η ανεπίσημη μετονομασία της Ονειρούπολης σε Πονειρούπολη. Τα σπιτάκια μπήκαν στον κήπο. Το "χτίσιμο" αυτό, εννοείται ότι, ήταν παράνομο. Η εορταστική περίοδος τελείωσε αλλά οι "καλύβες του Θωμά" παρέμειναν μέσα στον κήπο. Φέτος (έναν χρόνο μετά), μέρος των δραμινών, κίνησαν γη και ουρανό και κατάφεραν να τα ξηλώσουν.

Ο δήμαρχος δεν έκατσε με τα χέρια σταυρωμένα. Χωρίς να περιμένει πολύ, έκοψε ένα από τα υπεραιωνόβια πλατάνια του δημοτικού κήπου, το οποίο χαρακτηρίστηκε άρρωστο και επικίνδυνο. Ούτε τον ένοιαζε ότι, κατά την διάρκεια της Ονειρούπολης, το δέντρο ήταν εκεί και από κάτω περνούσαν 500 άνθρωποι και παιδιά κάθε απόγευμα. Και τώρα που δεν κυκλοφορούσε κόσμος από κάτω, έδωσε εντολή να το κόψουν χωρίς να μπει στον κόπο να συμβουλευτεί ειδικούς, οι οποίοι είχαν τα μέσα και την διάθεση να σώσουν το δέντρο.

Εκτός αυτού άρχισε να ρίχνει τσιμέντα και σε άλλο ένα πάρκο της πόλης. Απαράδεκτο.

Μην ανησυχείς φίλε Δραμινέ.

Ο Θωμάς έρχεται να ρίξει τσιμέντο και σε άλλα πάρκα.
Σύντομα και κοντά σου.

Συμπέρασμα:

Αφήνουμε κάποιους βάρβαρους και ανίδεους να θυσιάζουν το λιγοστό πράσινο, που έχει απομείνει στις πόλεις μας, στον βωμό της ψευδο-ανάπτυξης και του τσιμέντου.


Φτάνει πια.




(Όποιος έχει πληροφορίες και για άλλες περιοχές της Ελλάδας και την μάχη άλλων δημάρχων ή/και άλλων φορέων με το πράσινο, ας ενημερώσει, αφήνοντας ένα περιληπτικό σχόλιο.)