Μάθημα Θρησκευτικών... Χριστός και απόστολος...

Όλοι μας περάσαμε από σχολεία όπου με το ζόρι διδαχτήκαμε θρησκευτικά.
Τα φάγαμε στην μάπα με το ζόρι που λέμε.

Άλλοι τα απόλαυσαν περισσότερο κάνοντας παιχνίδια με τους καθηγητές, λέγοντας αστεία περί θρησκειών ή δίνοντας "περίεργες" απαντήσεις στα ερωτήματα των δασκάλων τους.
Άλλοι κατέβαζαν το κεφάλι τους και ρίχνανε και έναν υπνάκο.
Άλλοι το παίζανε και καλά θρήσκοι για να αποσπάσουν έναν βαθμό και να κάνουν και το κέφι τους παραπλανώντας τους καθηγητές.

Είχα την τάση να κάνω τα δύο πρώτα. Στην αρχή ερχόμουν σχεδόν κάθε φορά σε αντιπαράθεση με τον εκάστοτε καθηγητή, μέχρι που ανακάλυψα ότι δεν αξίζει τον κόπο να ασχολούμαι και είπα να το ρίξω στον ύπνο.

Τι καθηγητές δηλαδή...
Κομπλεξικοί θεολόγοι που έχουν απαντήσει σε όλα τα φιλοσοφικά, υπαρξιακά αλλά και επιστημονικά ερωτήματα με τον θεό τους, τον οποίον πρέπει να επιβάλουν στους μαθητές.
Και τους βλέπεις, ειδικά τους θεολόγους λυκείων, μέσα στα νεύρα.

Στις τάξεις, όσο περνάνε τα χρόνια, όλο και περισσότεροι μαθητές έχουν μια απάντηση στις μεταφυσικές μπούρδες που τους αραδιάζουν. Ήρθε και αυτό το ρημάδι το ίντερνετ (που εννοείται ότι είναι του διαβόλου) και ο κάθε ανίδεος μπορεί να βρει ότι πληροφορία θέλει για να συνθέσει την δική του αλήθεια η οποία έρχεται σε αντίθεση με την αλήθεια της εκκλησίας.

Πάντως είναι και τόσο τυφλοί και απόλυτοι αυτοί οι θεολόγοι, που δεν μπορούν να δουν τις αποδείξεις της επιστήμης που είναι (που αλλού;) μπροστά στα μάτια τους.
Εκτός αυτού, είναι οι μόνοι που δεν έχουν target group για να κάνουν ιδιαίτερα μαθήματα.
Ακόμα και οι γυμναστές μπορούν να δουλέψουν έξτρα σε κάποιο γυμναστήριο.
Ποιος ανώμαλος γονέας θα φορτώσει και τα περιττά θρησκευτικά στην λίστα με τα φροντιστήρια του παιδιού του; Άσε που δεν εξετάζεται και πανελλαδικά το μάθημα - κόπος για το τίποτα δηλαδή - .

Είναι να μην είσαι μέσα στα νεύρα μετά;
Εγώ θα ήμουν.
Αλλά σιγά μην γινόμουν θεολόγος.

Άλλο θέμα είναι η ίδια η ονομασία του μαθήματος.
Τα 5 από τα 6 χρόνια που διδάσκεται (3 τάξεις γυμνασίου και 2 λυκείου) το μάθημα απευθύνεται αποκλειστικά και μόνο στον χριστιανισμό. Στην τελευταία τάξη του λυκείου, το μισό βιβλίο έχει μικρές και πρόχειρες αναφορές σε άλλες θρησκείες. Και φυσικά γραμμένες από την πλευρά ενός χριστιανού. Κάνουν και συγκρίσεις σαν τα μικρά παιδάκια. "Ο μπαμπάς μου δέρνει τον μπαμπά σου" γίνεται "Ο θεός μου υπάρχει και νικάει τον δικό σου που δεν υπάρχει".

Ας το ονομάσουν το μάθημα "Χριστιανικά", να ξέρουν και οι μαθητές τι θα μάθουν και πως θα προσηλυτιστούν.
Για την 3η λυκείου ας το κάνουν "Χριστιανικά, και άλλες θρησκείες".

Το ωραίο είναι ότι πάρα πολλοί καθηγητές επιλέγουν να μην διδάξουν καθόλου (ή σχεδόν καθόλου) τις άλλες θρησκείες. Άντε έναν μωαμεθανισμό, μίας και παίζει μποξ με τον χριστιανισμό εδώ και αιώνες.

Μετά έχουμε τα βιβλία. Αυτά τα αριστουργήματα συγγραφικής τελειώτητας.
Μαθαίνουν τις διδασκαλίες του χριστιανισμού και σωστή (χριστιανική) ηθική ταυτόχρονα. Σαν το σμπάρο και τα τρυγόνια ή το σαμπουάν wash n go.
Βρίσκουν και αφορμή μετά οι θεολόγοι και λένε ότι χάρη στον χριστιανισμό υπάρχουν ηθικοί άνθρωποι ή ότι οι χριστιανοί είναι (αυτόματα) ηθικά άτομα. Δηλαδή αυτόματα οι άθεοι και οι πιστοί άλλων θρησκειών, είναι ανήθικοι.
Όταν όμως οι παπάδες παίρνουν λεφτά από το παγκάρι ή παράνομα ανταλλάσσουν οικόπεδα με το δημόσιο, τότε το στόμα κλειστό και το κεφάλι κάτω και αρχίζουν οι δικαιολογίες ότι αυτοί δεν είναι σωστοί χριστιανοί κτλ κτλ...

Δεν ξέρω για εσάς, αλλά εγώ θα προτιμούσα στα σχολεία να υπάρχει μάθημα "Ηθική και ανθρωπισμός" και όχι θρησκευτικά.

Ενθαρρυντικό πάντως είναι το γεγονός ότι πλέον η παρακολούθηση του μαθήματος δεν είναι υποχρεωτική. Με μια υπεύθυνη δήλωση ξεμπερδεύεις. Για περισσότερες πληροφορίες διαβάστε εδώ:

http://atheoi.org/apallagi/

Και για να κλείσω και σήμερα:

Εγώ σας δίνω το δικαίωμα να πιστεύετε. Εσείς μου δίνετε το δικαίωμα να ζήσω σε μια κοινωνία χωρίς διακρίσεις, εις βάρος μου, λόγω της δικής μου πίστης ή απιστίας;