Πολιτική σάτιρα

Βλέποντας τον Κ. Λαζόπουλο την τρίτη που μας πέρασε έφτασα σε αυτό το συμπέρασμα.
Ας το μοιραστώ μαζί σας.

Όταν η σάτιρα που κάνουν σε ένα πολιτικό πρόσωπο περιορίζεται σε θέματα όπως σαρδάμ και γλωσσικές ικανότητες όπως επίσης εξωτερική εμφάνιση (βλέπε ελιές στο πρόσωπο) και δεν έχει να κάνει κάποια αξιόλογη και καυστική κριτική πάνω σε έργα και πολιτικές που ακολουθεί αυτό το πρόσωπο, τότε το πρόσωπο αυτό ή δεν ασκεί καμία πολιτική (πράγμα απίθανο) ή πολύ απλά η πολιτική που ακολουθεί είναι είτε αναγκαία είτε θεμιτή απο τον λαό (μιας και αυτός επιλέγει το πρόσωπο αυτό).

Όταν όμως φτάνεις στο άλλο άκρο και αυτοί που σε σατιρίζουν ξεχνάν και το γεγονός ότι είσαι ενας χοντρός και αρχίζουν να ασχολούνται αποκλειστικά και μόνο με την πολιτική σου δράση (βλέπε "σεμνά και ταπεινά" , "έχω πλήρη εικόνα"- λόγια ΔΕΘ "δεν είχα πλήρη εικόνα" - λόγια στην ομιλία στην κοινοβουλευτική του ομάδα, σκάνδαλα απο siemens και υποκλοπές μέχρι Ζαχόπουλο και Βατοπαίδι - βλέπε προηγούμενο post) τότε μάλλον ο πρωταγωνιστής μας (αν και αγωνιστής είναι το τελευταίο πράγμα που θα γίνει ποτέ) έχει σοβαρό πρόβλημα με το μέλλον της πολιτικής του καριέρας (και στην προκειμένη, δυστυχώς για τον Ελληνικό λαό, δεν δείχνει να το έχει καταλάβει ή το έχει καταλάβει τόσο καλά που προσπαθεί με νύχια και με δόντια να κρατηθεί στην εξουσία) .

Και βέβαια εμείς ελπίζουμε να μην χρειαστεί πολύς χρόνος μέχρι να εμφανιστεί το πρόβλημα αυτό.
Άντε γιατί έχουμε και δουλειές και η χώρα πρέπει να πάει κάπου και σίγουρα πήρατε κάπου στην αρχή κάποια λάθος στροφή.

Υ.Γ. Το να με χαρακτηρίσετε ΠΑΣΟΚο είναι μάλλον λάθος. Φανταστείτε με πιό πολύ σαν Αντι-ΝεοΔημοκράτη. Στην τελική, η Ελλάδα σίγουρα ήταν σε πολύ καλύτερη κατάσταση πριν απο 5-6 χρόνια.
Και για τους δύσπιστους, "το καλύτερο για την Ελλάδα είναι πλέον το λιγότερα χειρότερο." - διαχρονική ατάκα του Χάρρυ Κλυνν.